Φευγιό

Δημιουργός: Ρενε_Ντι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξυπνω απ'το λήθαργο και θαρρω θα σε'βρω εκει. Μα σύντομα η αυταπατη χάνεται και ξέρω πως πια σε έχασα. Η πνοή σου βάλσαμο στις πληγες μου. Το φιλί σου γιατρικο στην μοναξιά μου. Μα τώρα είσαι μακριά, ως κι η ανάμνηση σου φθινει. Τυλίγεται σε σαβανο περίτεχνα υφασμένο απ'τα σκληρά χέρια της μοίρας. Μοίρας σκληρης και μοχθηρης που θέλησε να φύγεις. Ποιος δαίμονας ρουφηξε την πνοή σου; Ποιος άγγελος θανάτου σε έκλεψε;
Τα δακρυα στερέψαν πια και οι λυγμοι σωθήκαν. Ποτισανε το χώμα και απο την ορμή τους έκαψε η κρύα πέτρα του τελευταίου σου σπιτιού. Και τώρα τίποτε απ'το μεσα μου δεν έμεινε πια. Μονάχα μια αναμνηση σα καιρακι αφτουμενο που τρεμοπαιζει στη θυμηση σου. Πλούτισαν οι πίκρες στερέψαν οι χαρές μα η αγαπη μου ακλόνητος φρουρός. Δεσμεύει σώμα και ψυχή. Και χάνομαι και εγω μαζι με εσένα. Δίχως ένα σαλεμα του κορμιού, δίχως ένα στερνο λυγμο, μονάχα με μια θλίψη βουβή , σ'ακολουθω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-04-2013