τιμονι

Δημιουργός: dragonmaster

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν ξερω αν εχει νοημα ακομα να παλευεις
και να πιστευεις ως ανοητος νεραιδες ξωτικα
ξεφτυσανε τα λογια τους παγωσανε οι λεξεις
και στο πουγγι τους απλωνονται τριακοντα αργυρια χρυσα

αλλοι δεν ηξεραν και τωρα ομως ξερουν
αλλοι δεν πιστευαν πως παμε διχως πανια
κανεις δεν μενει στο τιμονι
γερνει το πλοιο και σιγονταρει στα ρηχα
ως ξεμπαρκoi απλωνουμε στον ηλιο
και το κειταμε να προσαραζει μες στη ξερα
πνιγει το ρουμι τα σωθικα

και συ γερο σκυλε μου που ολο γρυλιζεις
και συ ψυχη μου με αλυσιδες που μου τριζεις την νυκτια
δεν μενει πια πατριδα για εθνος
λιγοστα κολλυβογραματα σε φυλλαδες για αξιες
που καποιοι ξεπουλανε τρεις και εξηντα μες στα μαγαζια

κανεις δεν εζησε με την πενα του
δεν την προταξε ως ξιφος εναντια στα εθνη
και να νικησε δρακοντες και θηρια

μενουνε σκονισμενα τα βιβλια
γενιες τριαντα και αλλες τοσες ιστοριες
φιλοσοφιες που δεν δινουνε πιατο με φαι
δικαιολογιες και αλλες μικρες νοθειες
ασεπ και τρεχα γυρευε για μια θεση στη γωνια

και ποσο αποθυμισαμε
και ποσο ζητησαμε
λιγη ησυχια ενα πιατο φαι σε μια γωνια
μα δεν μας μενει παρα στωικα
το ποδι να συρουμε με ορθιο το κεφαλι
μεχρι να βρουμε καλοκαιρι
που ακομα δεν μας χρεωνετε ετσι που καταντησαμε η εποχη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-04-2013