Σ' ένα φίλο ποιητή

Δημιουργός: spil †, Σπήλιος Παπαγιαννόπουλος

Γειά σου Ευτύχη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στον Ευτύχη Χαιρετάκη

Σκίζουν το χθες τα γοργοτάξιδά σου Ευτύχη,
όσο οι κορβέτες μου με στέλνουν στα βαθιά,
στην αδηφάγο των πυρήνων μου φωτιά,
εκεί που η μοίρα μου αντιμάχεται την τύχη.

Μεθοκοπάς μ αγύρτες, ξέμπαρκους αιώνες,
πούχουν ξεφύγει απ την αρπάγη του καιρού,
στα καπηλειά, που οι δεσμώτες τ όνειρου
κατάρες σέρνουν στης φθοράς τους καταπιόνες.

Κουρσάροι οι πόθοι σου γογγύζουν κουρσεμένοι
κι οι σταυροφόροι σου, το εγώ τους λεηλατούν.
Πόρνες στυμμένες λίγη αγνότητα επαιτούν
απ όση αφόρμισε στα σκέλια τους, σφαγμένη.

Χρίζεις ιππότες τους ευνούχους μιάς ιδέας
και μύθους μπάσταρδους λανσάρεις , «δι ευχών…»,
που οι ασκητές μου, τεφροδόχοι προσευχών,
κοσμούν την κρύπτη μιάς ελπίδας αγοραίας.

Σε κόντρα ορτσάρεις τ αύριό σου να προφτάσεις,
σε κάποιου χθες το πέλαγο τ ονειρικό,
που μ ακυβέρνητο βουλιάζω πανικό
στις ωκεάνιες, του τίποτά μου, εκτάσεις.

Δεν είναι τρόπος ν ανταμώσουμε, ποιητή μου
σ άλλα νερά όπως βυθιζόμαστε κι οι δυό.
Νερό Στυγός διψάσαμε σε πλυσταριό
και ξεδιψάσαμε απ το δάκρυ της ερήμου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-01-2006