Ιδού τυφλώθηκα

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ιδού τυφλώθηκα είσαι πανταχού
ψυχή του πόθου και του στεναγμού
Τοξότη θυμήσου με,και ρίξε
βιάζομαι το φόβο μου πνίξε

'Εφηβη η εικόνα σου, που υφαίνει τη ζωή
μες στο χειμώνα σου δεν κόβεται η κλωστή
δεν έχει τελειωμό ο πλούτος να μεστώσει
έξω απο τόπο και καιρό σαν ήλιος να χρυσώσει

Τα χέρια που με το θάνατο παλέψαν
τα μάτια που το φώς σου λατρέψαν
τώρα με χίλια νεύματα σε καλοσωρίζουν
τώρα με δέος σ'αντικρύζουν

Στα ντουλάπια άσε τα χρόνια σαν τ'άχρηστα ενδύματα
δίχως χρέη της καρδιάς δίχως αφιόνια ,πάρε τα βήματα
τα κατώφλια μου ψηφιδωτά σε καρτερούν
Με ροδόσπαρτα ριπίδια ορατά θα σε υποδεχθούν

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-04-2013