Ζαρτιέρα

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάνεις σινιάλο...
Βαριά τα μάτια απ' το ποτό,
ψάχνεις τσιγάρο
Ένα ταξί μες την βροχή σε καταπίνει
Ανάβει δύσκολα η φωτιά κι εύκολα σβήνει....

Αφού μπορείς...
όλα μπορούν μαζί να ζουν
είναι παράθυρα που σκούριασε ο χρόνος
είναι ποτάμια που με θάλασσες μεθούν
μέχρι να 'ρθει της εγκατάλειψης ο πόνος...

Μετά ξερνάς...
Αίμα και λάσπη από εκτρώσεις πληρωμένες
Δεν είσαι λες για μια βραδιά
κι όμως μετράς
Εκατομμύρια στιγμές σου μπερδεμένες....

Ψάχνεις ψιλά...
Για να πληρώσεις του κενού σου την ανία
κι είναι αστεία
Αυτή η ζωή που κουβαλάς για χρόνια μόνη
σαν μια νεκρή σου αδελφή το ίδιο μόνη...

Αφού μπορείς...
Μπορεί μαζί σου κι Θεός να πει ένα ψέμα
Για μια στιγμή
Μια τόσο δα
Σαν μια αγάπη δυνατή, ζεστή σαν αίμα...

Αφού γελάς...
Μπορεί ακόμα και να γίνει ένα θαύμα
Σαν μια της μάνα σου ευχή ξεφλουδισμένη
Ένα μικρό ''παρακαλώ''
σαν μια παράκληση φρικτή στο ίδιο δράμα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2013