Η Εγνοια Τησ Πορτοκαλιασ

Δημιουργός: ΦΑΕΘΩΝ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ΕΓΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙΑΣ
Πορτοκαλίτσα ολάνθιστη, νυφούλα στολισμένη
μοσχοβολάει και χαίρεται του ήλιου τις αχτίδες
και τα ζουζούνια που πετούν γύρο της τραγουδώντας
τις χάρες της παινεύουνε όπως στους γάμους πρέπει.

Ο Έρωτας φτεροκοπάει, απ’ άνθος σ’ άνθος τρέχει
του υμεναίου στρώνοντας το νυφικό κρεβάτι,
χρυσοί καρποί να γεννηθούν, χυμούς γεμάτοι να ‘ναι
κι μάνα τους να χαίρεται καθώς θα τους βυζαίνει.

Πέρασαν μέρες και καιροί και τa άνθη σκορπίστηκαν
μ’ αυτή διόλου δε νοιάζεται για τούτα τα στολίδια.
Άλλη έγνοια έχει στις ρίζες της, άλλοι καημοί την καίνε,
που η πόλη πια τους κόπους της τώρα καταβροχθίζει.

Ψιλά, βαθιά μες τα κλαδιά, μικρό πορτοκαλάκι
το ‘κρύψε μες τα φύλλα της κι αυτό μη της το πάρουν.
Την Παναγιά παρακαλεί χέρι να μην το δρέψει
μέχρις η ωριμότητα στη γη να τ’ οδηγήσει.

Κι ως μες το χώμα σκορπιστούν οι ευλογημένοι σπόροι,
σαν τη βροχή που δέχτηκε κάποτε η Δανάη,
έτσι κι η γη να γκαστρωθεί, νέα δέντρα ν’ ανθίσουν
το περιβόλι του Θεού να το μοσχομυρίσουν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-04-2013