Υάλινος καμβάς

Δημιουργός: Πριγκιπας

όταν μια γυναίκα σου μιλάει άκου αυτά που λέει με τα μάτια της

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα χρόνια σου δεν μέτρησες επάνω στο κορμί σου
κορίτσι που σε αγάπησε της άνοιξης το φως
καθώς αποκοιμήθηκε στο χνούδι της ψυχής σου
μια νύχτα με πανσέληνο και ο ίδιος ο Θεός

Μια νυχτερίδα έτρεφε την θλίψη των ματιών σου
κάθε φορά που κοίταγες μια θάλασσα ουρανό
ανάσες που κοχλάζανε στη γεύση των φιλιών σου
σαν άγκυρες που πέφτανε στο μαύρο σου βυθό

Μες το κελάρι σου κλειστά του έρωτα τα πάθη
σε οδήγησαν σε πύρινο της πλάνης σου κλοιό
αφού ποτέ δεν έμαθες από τα δικά σου λάθη
και έτσι ποτέ δεν μπόρεσες να πεις το σ' αγαπώ

Επάνω σε έναν γυάλινο καμβά που ακροβατώ
οι μνήμες με τα θέλω μου παλεύουν για να χάσω
και εσύ σαν αριστούργημα στα μάτια μου θαρρώ
θυμίζεις την Guernica του Πάμπλο του Πικάσο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2013