Χρειάζονται δυό φτερά για να πετάξεις

Δημιουργός: smaragdenia, Δάφνη

Καλημέρα σε όλη την παρέα μας.......και καλή μας βδομάδα................ένα ταξίδι η ζωή μας, ας το ζήσουμε κι ας το ταξιδέψουμε, όσο μας χαρίζεται..................

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να ήμουνα σκαρί
με κάτασπρο πανί
ν΄αρμενίζω τις θάλασσες
και όπου η ζωή μου βγεί.
Να τρέχω σε πελάγη
και σε ωκεανούς
στα ήρεμα νερά τους
μα και σε κατακλυσμούς.

Έχει αντάρα η καρδιά
και η ψυχή μου πόνο
πώς να ξεφύγω , δεν μπορώ
και μόνη μαραζώνω.
Σαν την βαρκούλα λάμμωσα
στην άκρη στο γιαλό
τα κύματα με σπάσανε
στον βράχο τον ψηλό.

Και οι γλάροι τώρα έρχονται
κοντά μου να ξαποστάσουν
και τους κοιτάω και ρωτώ
μιά ιστορία ν΄αρχίσουν.
Μη μας θυμώνεις λεν αυτοί
γιατί κοντά σου ζούμε
και ιστορίες ναυτικές
πολλές θε να σου πούμε.

Πες τε μου, λέω και τους κοιτώ
εκεί μακριά που πάτε
τον καλό μου μην είδατε που ζεί
και αν τάχα με θυμάται!
Πάτε και πες τε του εγώ
εκείνον περιμένω
όσο και αν λάμμωσα εδώ
πάντα θα τον προσμένω.

Κι αν το σκαρί μου λάμμωσε
η καρδιά μου φτερουγίζει
μα μου έχει σπάσει το ένα φτερό
που μόνο αυτός ορίζει.
Αν θά΄ρθει εδώ για να με βρεί
και αγκαλιά με πάρει
το ένα φτερό θα γίνουν δυό
για να πετάξουμε και πάλι.

Γιατί αν σπάσει το φτερό
μόνος πώς να πετάξεις,
χρειάζεται ένα δεύτερο
στον ουρανό να φτάσεις.
Μα για να γίνουν δυό φτερά
χρειάζεται άλλος ένας
που θά΄χει και αυτός ένα φτερό
να γίνουμε οι δυό μας , ένας.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-04-2013