παράπονο στον π (απόσπασμα)(3)

Δημιουργός: amygdalia, Τίνα

χαρισμένο σε σένα αγάπη του χειμώνα και όνειρο του καλοκαιριού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

μέχρι χτες ήταν νύχτα
μέχρι χτες ήταν φάντασμα η αυγή
όταν ήρθες
το μοναχικό λουλούδι, η ψυχή μου
αναστέναξε στο ρυθμό της φωνής σου.....
ένα ευχαριστώ είναι στάλα
μία συγνώμη είναι καπνός

Πες μου, πώς ανέχτηκες τέτοιον ουραγό καρδιάς
Πώς άντεξε το εγώ σου τέτοιες πληγές
Είσαι το είναι τ' ουρανού
Και είμαι το ταπεινό "μη"...

Αγάπη εσύ,
Θάλασσα εσύ και ήλιε μου παντοκράτορα
Που ακόμα κρατάς τα κλειδιά του εγωισμού μου
Κι εξουσιάζεις μου τα τρίσβαθα...

Αν ήξερα, θα 'ταν αλλιώς...
Αν ήξερες, δε θα σπάραζα...

Με το δυνατό σου χέρι συντρίβεις το κάθε μου όχι...

Λατρευτέ, είσαι η άνοιξη στο σκοτάδι
Της τυραννικής οπτασίας που με θέλει μακριά σου

Το κάθε μου αντίο το έδιωξες μακριά
Και μέσ' από ύβρεις και επαίνους
Έλαμψες άξιος...

Με την άγια σου καρδιά προσευχήσου
Να' σαι καλά να μου δείχνεις το Δρόμο
Να 'μαι καλά να παλεύω με τις τύψεις...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-04-2013