Η νεράιδα και ο βάτραχος

Δημιουργός: Aλκης Καμπάνης

Κόκκινη κλωστή δεμένη και απ΄την ανέμη τυλιγμένη....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θα σας πώ ένα παλιό παραμύθι
Για μιά νεράϊδα, μέσα στη λήθη
Ιστορία μικρή και παράξενη
Απ' τη μνήμη πολλών ξεχασμένη

Ήταν λοιπόν μια φορά κι ένα καιρό
Λένε πως βρήκαν σε μια λίμνη θαρώ,
Μια νεράϊδα, στην άμμο θαμμένη
Με την καρδιά της να λείπει, κλεμμένη

Τα μαλλιά της λυτά και κομμένα
Και τα μάτια της λες κι ήταν θλιμμένα
Στα χέρια την λίμνη κρατούσε
Φύκια για κορδέλλες φορούσε

Δυό ψαράκια στα πόδια κοντά
Είχαν κάνει την δική τους φωλιά
Και το κύμα ψυθιρίζει σιγά
Μα εκείνη, δεν ακούει, δεν ξυπνά

Τα δυό στήθη της γυμνά και αθώα
Ένας βάτραχος τα κοιτάει με λαγνεία
Περιπλέκεται λιγάκι η ιστορία
Και ο βάτραχος πλησιάζει με τη μία

Ανεβαίνει στα στήθη της κόρης
Και με μιά στα χείλη πηγαίνει
Να φιλήσει την νεράϊδα ποθεί
Τα δυό της μάτια ψάχνει να βρεί

Το φιλί του ανασταίνει την κόρη
Και τα μάτια της ανοίγει με μιά
Και στην λίμνη ακούνε ξανά
Της νεράϊδας να χτυπάει η καρδιά

Τον βάτραχο γυρνάει να δεί
Να του ζητήσει ένα ακόμα φιλί
Μα αντί για τον βάτραχο βλέπει
Έναν πρίγκηπα στην όχθη να στέκει

Με Αγάπη τον κοιτάει και λέει
Το θαύμα να στερηθώ μην μ'αφήσεις
Στα μάτια του χάνεται και κλαίει
Την καρδιά μου μπορείς να κρατήσεις

Κι η νύχτα ακουμπάει στις καρδιές τους
Του φεγγαριού η ανάσα τις ψυχές τους
Και κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία
Αν δακρύσατε είναι ευτυχία...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-02-2006