μια καινούργια ανατολή

Δημιουργός: marakoskevasmata, Μάριος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αγαπημένη,

Εσύ είσαι το ρόδο που άνθησε στην Έρημο της ζωής μου.Το άρωμα που μύρισα και ευωδίασε το είναι μου,μεσα σ ένα κόσμο ρυπογόνο και δυσώδη, που ψυχές προσπαθούν ν απαγκιστρωθούν απ την υποκρισία, το ψέμα και την απάτη ,ελπίζοντας σε νεκρά όνειρα.
Τα δικά μου όνειρα έγιναν πλέον φωτεινά και στέρεα και η ψυχή μου δεν απλώνει πια με αγωνία τα κουρελιασμένα της πανιά στις τρικυμισμένες θάλασσες της αναζήτησης ,για μια καινούργια στεριά ν απαγκιάσει.
Ας γίνει ο χρόνος ταπεινός προσκυνητής της ευγνωμοσύνης μου για σένα.
σ ευχαριστώ που υπάρχεις ,για να υπάρχω και εγώ

Mαράκος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-05-2013