Δειλινό

Δημιουργός: aliki

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

H ζωή μου μέχρι να σε γνωρίσω ήταν παράξενη..διαφορετική,
..ήτaν σαν μια ήρεμη λίμνη και καθώς ήρθες τάραξες τα νερά της...
θα μου πεις κάποτε τα νερά ηρεμούν όμως η πέτρα θα μείνει για πάντα εκεί.
Το χρώμα της ζωής μου ήταν αλλιώτικο..ίσα που άγγιζε τα χρώματα του δειλινού..

πολλές μάλιστα φορές μου έκανε συντροφιά αυτό το δειλινό
...αυτό το ωραίο δειλινό..που κυμάτιζε μες στα αχνά σύννεφα σαν στάχτη του φεγγαριού...και η καρδιά μου
πληγωμένη.
σαν από φρικτό μαχέρι..σαν ένα όνειρο...ναι ένα όνειρο στο κύμα..
Κάποιο βράδυ με πλησίασε η μορφή σου....

Μέρες τώρα δεν με άφηνε να σταθώ..παντού με κυνηγούσε..μέσα στην σκέψη μου,συνέχεια εσύ...
εσύ...σαν την αναπνοή με ακολουθούσες και τις στιγμές που γύριζα να σε διακρίνω,παραμέριζες δειλά δειλά...
σαν να μην ήθελες να σε καταλάβω..
σαν άγγελος χωρίς φτερά,μόνο με χρυσά ροδοπέταλα στο σώμα..
κ μέ ένα θεικό βλέμμα στην αθώα ματιά σου..
Είχα ξεφύγει...
το ένιωθα..με καθοδηγούσες μόνο εσύ...με τραβούσες προς τα εκεί που ήθελες,
προς τα εκεί που ήθελε η καρδιά σου...το ένιωθα..
δε μου μιλούσες μα η ανάσα σου με ζέσταινε καθώς
περπατούσες πλάι μου..
την ένιωα να καίει
σαν φλόγα αστραπής πάνω στο δέρμα μου...
ύστερα ένιωσα τα φιλιά σου
να με γεμίζουν και μια γλυκιά αγκαλιά να ζεσταίνει την καρδιά μου,

δεν ήθελα να με αφήσεις ούτε στιγμή...
εκείνο το δευτερόλεπτο μακάρι να κράταγε για πάντα...
μακάρι να ήταν αλυσοδεμένο για χρόνια μέσα στα σκαλοπάτια του μυαλού μου..μακάρι να μην είχε διαβεί ποτέ τη γέφυρα του χρόνου..
να μασταν πάλι πλάι πλάι..αντίκρυ ο ένας με τον άλλον.
Εκείνη τη στιγμή..
ένιωσα μια γαλήνη στην καρδιά μου
..ένα γλυκό πόνο να ανεβαίνει όλο και πιο πάνω στο σώμα μου..η μοναξιά κατάφερε να διαλυθεί...
εγώ κατάφερα να βρώ τον κρίκο που έλειπε για να συμπληρώσω τη ζωή μου..και εσύ..δίπλα σε μένα..μου έδινες την καρδιά σου και χαμογελούσες...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2006