Μέσα στο Ξανθό κύμα του Παραδείσου Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος Την ευεργετημένη εκστασία καλημέρα μου! Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Μέσα στο ξανθό κύμα του απροσδοκήτου Παραδείσου!
Κοιμάται απαραμίλλου ποιημένα ο νικηφόρος,ο αποστεφής Αλέξανδρος!
Μέσα στα λιτά,στα διαχυμένα και στα ξανθά περιτρανή μαλλιά του!
Αγκαλιάζω την δαφνοστεφανωμένη,την ανταριασμένη,την αντράταχτη Καρδιά του!
Και ενσαρκώνομαι και εποποιούμαι και προσαγιάζω με την απρόσμενη βία του θανάτου!
Που σπαράζει την ατερμόνη,την απροσμαχήτη,την αδόκητη φορά του!
Και μέσα από το θριαμβικό ουρανίου ξίφος του και σαν πεζευομένος εξαισίου καβαλάρης!
Με οδηγεί στην περηφανή,στην περιλαλλή,στην αποκαταλαλυθέντα απροσμέτρητη φορά του!
Σαν ορμηνευομένος προαιρισμένος,αποκαταλαλισθέντα συνεπαρμένος συντροφός του!
Σαν με οδηγεί στα βάθη του αχαλινώτου,του αλυγίστου,του ανυπερθέτου ακαλεσθήτου θανάτου!
Και το αίμα με αιθερία με αγογγύστη εξωραισμένη συνήθεια να αναβλύζει!
Και να αθροίζει με αδιαφιλονικήτη φωτιά,την απροσφέγγιστη αόριστη γητειά του αδυνάτου!
Το αγερώχο του απεράντου,του απείρου,με το νάμα του αναδυωμένου θανάτου να με σχίζει!
Στο χαμό του πολέμαρχου βωμού,το ασυναγώνιστο το μακελειό,με θυσία θεική να τερματίζει! Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-05-2013 | |