Όνειρο ανάπηρο

Δημιουργός: peiraiotissa, AΘΗΝΑ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ειν΄η ψυχή που δεν ταιριάζει
και παραμένει αναλλοίωτη...
με μία όρεξη αμείωτη...
σε ένα σώμα που αλλάζει

Ειν΄η καρδιά που κομματιάζει
το κάθε κύτταρο που τρέφεται...
από έναν έρωτα που κρέμεται...
σε μια κλωστή που φόβο στάζει

Κι εγώ φιγούρα που κινείται
απ΄το μηδέν μέχρι το άπειρο...
σε ένα όνειρο ανάπηρο...
που απ΄το πάθος σου δονείται

Μη με ξυπνάς,δεν έχω χρόνο
πρέπει να ζήσω αυτό που έρχεται...
και τη στιγμή που δεν αντέχεται...
να συνηθίσω αυτόν τον πόνο

Και δε με νοιάζει αν με ζορίσει
αν είναι πόνος από έρωτα...
και να πεθάνω αξημέρωτα...
τουλάχιστον θα έχω ζήσει

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-05-2013