Ανατροπές Δημιουργός: Ανδρέας Ανδρέου Αφιερώνω αυτό το ποίημα στον πνευματικό μου που με αυταπάρνηση μου στάθηκε σαν πραγματικός πατέρας και εξακολουθεί να με στέργει απτά και παραδειγματικά σε κάθε δυσκολία και αντιξοότητα της ζωής μου. Πάτερ Βασίλειε το ευχαριστώ είναι λίγο... Ας είναι ο Θε Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Αφιερωμένο στον πατέρα Βασίλειο.
Μετά κάποιος μας άνοιξε την πόρτα
και είδαμε να έρχεται το φως
νομίζαμε πως η ζωή μας ήταν βόλτα
λες και δεν είδαμε τα πράγματα αλλιώς.
Πως οι ζωές ξεχνιούνται σα νυχτώσει
οι σκέψεις λένε μόνο τη σιωπή,
δε θέλει και πολύ ο χρόνος να ενδώσει,
να σπάσει σε σταλίτσες, να κοπεί.
Σ' όποια γωνιά και να κοιτάξεις
σ' όποιο σκαλί και να σταθείς
τεταρτημόριο το σώμα σου θα βάψεις
και άθελα ξανά θα σιχαθείς.
Εμπιστοσύνη στις αφές ποτέ μη δώσεις,
το χάδι τους γινόταν αχινός
σκοτούρα στο μυαλό σου δε θα νιώσεις
αυτές γουστάριζαν να γίνεσαι ισχνός.
Ζάβαλι το σώμα σου αποκάηκε
δε θα βρεθεί να σε σκεπάσει γη καμιά
στραπάτσο και θολό το χθες σου φάνηκε
για τ' αύριο δε σήκωσες πανιά.
Δυο μέρες νηστικός και τρία Σάββατα
δεν κλείνουν οι πληγές κι αγκομαχείς,
τώρα που πας ευθεία στ' απαράβατα,
κοίτα στις υποσχέσεις μη χαθείς.
Τέσσερεις φίλοι καρδιακοί και μια υπόσχεση
συμπόνια και συναίνεση σχεδόν αλήστου μνήμης
τέλος που θα 'ρθει η απόηχος πρόθεση
ο ένας θα εικάζεται πως είναι μισογύνης.
Εκεί που συνωθούνται οι μνήμες σου
σε μια αργόσυρτη παλιά λεωφόρο
σε υποβάλλουν αλύπητα οι μήνες σου
σ' ένα υπέργειο δυσβάστακτο φόρο.
Ένα πακέτο που μοιράζεται και έπεται
περιεχόμενο στο βάθος της ημέρας
όταν ο χρόνος απ' το τέλος ανατρέπεται
κι αφήνει το αποτύπωμα μιας σφαίρας.
Πολλές φορές γινόταν συγκατάβαση
το γέλιο, το σκυθρώπιασμα, το κλάμα
κι έπειτα πάλι σαν ανάρμοστη ανάβαση
το πιο περίεργο και μπερδεμένο κράμα.
Εκείνων οι έρωτες λες και σάπισαν
τους έχει κάνει ζημιά η υγρασία,
τελικά οι γνωστοί επικράτησαν
γιατί στη σύναξη δεν είχαμε απαρτία.
Αγνοημένο πενταπλά το υπόμνημα
και η κλίμακα ανάγωγα φτιαγμένη
σα σκαλωμένο στα δόντια μου φώνημα
που όλο λέει πως θα βγει μα δε βγαίνει.
Μ' ένα ΄΄αχ΄΄ κι ένα ΄΄άστο΄΄ δε σώζεσαι
κάθε τόλμη σου ζητά εξηγήσεις
αν σε πεδία της μάχης σκλαβώνεσαι
φτιάξε ένα σχέδιο για να τα σβήσεις.
05/01/2006
Αστυάνακτας.
Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-02-2006 |