σε κάποιο ράφι, μ' ένα πωλείται…

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ο κόσμος γύρω σου, μια φυλακή
κι εσύ ελεύθερος σ’ ένα χαλί
πετάς μονάχος σου τις χαραυγές
να σπαταλάς, αναπνοές

Βαριά τα σίδερα κι ο ουρανός
είναι αδυσώπητος έτσι κενός.

Γύρω χαμόγελα, ηλεκτρικά
μάτια διάπλατα ,μηχανικά
παραταγμένα ,σε μια γραμμή
μια θέση πάντοτε, μένει κενή

Ακούς το κάλεσμα απ τις σειρήνες
στ’ αυτιά σου τώρα χρόνια και μήνες.

Κοίτα τί λάγνα, που όλο γνέφει
η μηχανή, που σε αλέθει
σε βάζει σ’ όμορφο, φτηνό δοχείο
για κάποιο έτερο, παντοπωλείο

Βλέπεις σε γυάλινα κλειστά βαζάκια
για τη συντήρηση, πλείστα ανθρωπάκια

Μα σύ ελεύθερος, πέτα πουλί
όταν σε φτύνει, η μηχανή.
Είναι η μήτρα σου, που δεν ταιριάζει
με κάθε άλλο της, όμοιο γρανάζι

Δικό σου έφτιαχνες, πάντα θεό
στο γαλανό σου τον ουρανό.

Εν δυό στα γρήγορα, παραταχτείτε
και στον καθρέφτη σας , μην κοιταχτείτε
μόλις που έμεινε , για μας σειρά
είναι ατέλειωτη αυτή η ουρά

Για δες, δεν πρόλαβες , πάλι να μπεις
θα ‘ναι που έκρυβες κάτι θαρρείς.

Καημένε μου έγινες, σκάρτο γρανάζι
φωνάζαν όλοι τους και κάναν χάζι.
Βλέπεις δεν ήξεραν , για μηχανή
πως έχεις μέσα σου, πλέον ψυχή.

Εν δυό στα γρήγορα ,παραταχτείτε
σε κάποιο ράφι, μ’ ένα πωλείται…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-05-2013