Όσο και να προσπαθώ

Δημιουργός: aliki

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε ένα μέρος μακρινό που όλα έχουν κοπάσει,
στέκεται μόνο μια σκιά ποτέ δε προσπερνά,
μα μέσα σου σε βασανίζει χρόνια και άν έχουνε περάσει,
και μια πυξίδα στη καρδιά τα δευτερόλεπτα μετρά.

Τρέμει η ανάσα του νοτιά, φυσάει ανεμίζει,
θέλει δυο λόγια να σου πει, βαστάει δε μιλά.
Είναι όλα γύρω παρελθόν, η θύμηση θυμίζει...
έχουν περάσει δειλινά που έμειναν νωπά.

Ο χρόνος γύριζε αλλιώς, μάσκα χαμόγελου φορούσε,
δεν τον κατάλαβα ποτέ, αντέχοντας τη συντροφιά
που είχα πλάι μου συχνά εκείνο το φεγγάρι,
μα το ξημέρωμα νωρίς χανόταν σιωπηλά.

Έμαθα τότε να ζητώ τη μοναξιά μου μόνο,
ανθρώπους γύρω μου πολλούς δεν θέλησα άλλο πια.
Νόμίζω ο πόνος έμεινε, μα φάνταζε καινούριος,
ήταν γιατί δεν άντεχα που σ΄ έχανα ξανά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-05-2013