Μυριζεις λιοβγαλμα

Δημιουργός: bellafonte, ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Ψαχνεις μπουντελια,μ’αψηφισια στα σημαδια εκεινου που οι αλλοι βαφτισαν ζωη..
Κι ολο σπερνεις ανυχτωσια σε σκοτεινα δρομακια..
Κλαις για τα αστερια που τσακιστηκαν για σενα,κι εσυ ευχη δεν εκανες..
Δεν εμαθες να κλεβεις,ουτε και να ζητας..Οτι εφερνε το κυμα..
Μα ησουν βραχος και βοτσαλο εισαι τωρα..
Κι όμως μυριζεις λιοβγαλμα κι εχεις την οψη του καθαριου ουρανου..
Και γω του ονειρου ναυαγος,σε θελω αραξοβολι μου..
Κι ουτε νογαω ποιο θα ΄ναι το τελος..
Ετσι κι αλλιως,αν θελεις καποιον για ουρανο,αστερια μην σκοτωνεις..






bellafonte(Θοδωρης Αργυρης)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 03-06-2013