Το τέρας

Δημιουργός: Κοιτάζω μ(προ)στά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πάνω γαλάζιο, κάτω γκρι.
Δίπλα μου όμοιοι δεσμευμένοι άνθρωποι.
Τους συναντώ καθημερινά.
Δεν μοιάζουν ιδιαίτερα,
μα είναι ίδιοι.
Βιαστικοί, απρόσωποι και θλιμμένοι.
Τα μάτια τους πια δεν μιλούν.
Αν και πιστεύω βαθιά
πως έχουνε πολλά να πουν.

Ούτε κι εγώ συζητώ συχνά.
Με καθιστούν καχύποπτο.
Με οδηγούν να φοβίσω και να φοβηθώ.
Στο ελάχιστο πλέον αρκούμαι.
Ποτέ δεν ήμουν διαλλακτικός
στο αίσθημά μου.
Με τρομάζει αυτή η ιδέα.
Βλέπω όμως να πλησιάζει
το "τέρας του Χατζιδάκι".

Ας βρω κάτι να πορεύομαι τώρα που άλλαξε
ως και των επιθυμιών μου η κατεύθυνση.
Να μην με βρει χωρίς σύμμαχο το αναπόφευκτο.

Βέβαια πόσα να σώσει κι ένα όνειρο;
Έχει τόσες υποθέσεις που εκκρεμούν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-06-2013