ανευρετο φιλι

Δημιουργός: amylee, Ευη

Καημός αλήθεια να περνώ του έρωτα πάλι το στενό ώσπου να πέσει η σκοτεινιά μια μέρα του θανάτου...Στενό βαθύ και θλιβερό που θα θυμάμαι για καιρό τι μου στοιχίζει στην καρδιά το ξαναπέρασμά του.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δεν υπαρχουν παραμυθια...
μονο ενα θανατηφορο κοκτειλ
μαζοχιστικης ελπιδας
πλημμυρισμενο απο φαντασματα
μιας παιδικης φαντασιας...
το βελος τρυπαει την καρδια
βουτηγμενο στην καψουρα
κυλαει μεσ'το αιμα ,
σιγοκαιει κατω απο την σαρκα
λαμπει σαν καλοκαιρινο αστερι,
πως να μιλησεις για αγαπη...
ο καθενας την βιωνει διαφορετικα.
κι η καρδια που λεει πως ξεχασε
ακομη κοιμαται αγκαλια
με τους επιδεσμους της...
οι μνημες εξαπτουν τα παθη
κι ολα στο τελος ξεκινουν απο μια τυχαια αγκαλια...
κατι σαν καταδικη...σαν φυλακη...
γιατι η αγαπη θελει δυο
για να συρουν τα δεσμα της....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2013