Δειλία

Δημιουργός: Άρης Αστεριάδης, Άρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

η δειλία
ακούγεται
τρίζει
σαν λάμπα
πυρακτώσεως
τη νύχτα,
σαν το βήμα
του επιστάτη
πάνω στο λευκό
αθώο χιόνι
των επιθυμιών

η δειλία
ξεμπροστιάζεται
σαν μπούστο
γυναίκας
έγχορδης

εξ' αιτίας
γυναίκας
που θέλησε

η δειλία είναι το ανάστροφο
της φωνής του
γιάννη ρίτσου
αν θέλεις να γράψεις
ποίηση

η δειλία
ξανακάμει ίσιο
το ζάβωμα
της άμμου
Νίκο

η δειλία
κρατάει λένε περίστροφο
τραβάει λεν σκανδάλη

ο Κώστας Καρυωτάκης
λέει τη δειλία
αναβολή.

η αναβολή
δειλιάζει

τα κυρτωμένα
κορμιά μας
αγωνιούνε τις
νύχτες
που θα μετρήσουν ακόμη
οι σκουριασμένες
ράχες μας

δειλία είναι
το κλάμα που καμώνεται γέλιο
και το γέλιο που
ντύνεται κλάμα

δειλία να ξέρεις δεν είναι
η εφηβική μπαλάντα των εξαρχείων
ούτε οι ιδανικές στροφές
του Ηλία Λάγιου

δειλία είναι
τα μεγάλα αμαρτωλά
ταχα
μάτια του κοριτσιού
στο μπαρ

δειλία ήταν
όλες οι αθώες σκέψεις
-οι μόνες πρόστυχες σκεψεις
είναι αυτές-

δειλία είναι
ν' αγκαλιάζεις όλες τις νύχτες
το μαξιλάρι
και τις χειρότερες απ' αυτές το
λούτρινο αρκουδάκι

δελία είναι
να μην το παραδέχεσαι

ότι
αυτό που κάνει
τη ζωή να είναι
να μην είναι
και πάντα να ξεφεύγει

είναι η μοναξιά.

η μη παραδοχή της μοναξιάς.
αυτό είν' η δειλία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-06-2013