Ο ήχος των νεκρών

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Ποίημα για μελοποίηση

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όποιος την νύχτα στήσει αφτί, θα νιώσει
τον ήχο των νεκρών στη σιγαλιά,
είναι πολύ μικρή τ’ ανθρώπου η γνώση,
μα οι γέροι τούτο λέγανε, παλιά.

Λέγανε κι ότι, ο κόρακας κι ο σκύλος
ή οι κάργιες, τις ακούνε τις φωνές,
από το σκοτεινό των τάφων, χείλος,
συγκεχυμένες… Αόριστες… Κενές…

Κι έχει συμβεί, σε κάθε Κοιμητήριο,
μι’ αχνή, στιγμιαία, να περπατά μορφή,
όπως να βλέπεις κάποιον «άσπρο κύριο»,
που διόλου δεν τού καίγεται καρφί.

Εκείνη τη στιγμή, δεν είναι πρέπον
να τύχεις συ μπροστά του, στην οδό,
φρόντισε να παραμερίσεις έρπων,
άλλωστε, αυτός, μακριά τραβά από εδώ.

Πάντα την νύχτα, πιο εύκολα διακρίνει
ο ζωντανός, τον ήχο ενός νεκρού,
το σούρσιμο, το φτάσιμο στην κρήνη,
το κέρινο, το αιμάτινο, το εκρού…

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-06-2013