Η μασκα που χαμογελα

Δημιουργός: aridaios

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η μασκα που χαμογελα.
χαρισμενο-ξερει αυτη-

Καποτε ημουν λυπημενος και μονος
Κανεις δεν υπηρχε να με παρηγορησει.
Για αυτο και εγω φορεσα την μασκα που παντα χαμογελουσε.
Την τοποθετουσα μολις ανοιγα τα ματια μου
και την αφαιρουσα λιγο πριν τα κλεισω.
Μια μασκα οριου μεταξι πραγματικου και φανταστικου.
Ενα καταφυγιο,αγρυπνος φρουρος αναμεσα σε δυο κοσμους.
Ετσι εκρυβα τα αισθηματα μου πισω απο ενα ψεμα.
Εκρυβα την υποκρισια πισω απο ενα ψευτικο προσωπο.

Ειχα παντα πολους φιλους ετσι
γιατι ημουνα κι εγω ενας απο αυτους.
Αλλα βαθεια μεσα μου αισθανομουνα ενα κενο.
Ημουνα εδειος,μου ελειπε ενα μερος απο τον εαυτο μου.
Κανεις δεν μπορουσε να δει τον πονο που ενιωθα.
Κανενας δεν ακουγε τις νυχτες τις κραυγες και ουρλιαχτα μου.
Ολα τα σκεπαζε η μασκα που χαμογελουσε.
Δεν εβλεπε κανεις τα δακρυα στα ματια μου.
Δεν ενιωθε κανεις τον φοβο μου,τον θυμο και την θλιψη μου.
Ολα τα σκεπαζε η μασκα που χαμογελουσε.

Μερα με την μερα αρχισα να αργοπεθαινω.
Δεν μπορουσα να συνεχισω να ζω σ αυτο το ψεμα.
Ακομα και τωρα ομως ψαχνω για το μονο πραγμα
που θα σταματησει το κλαμα μου,θα διαγραψει τους φοβους μου
θα διωξει μακρυα την θλιψη μου και τον θυμο μου
και ενα χερι,χερι αγαπημενο θα σκουπισει τα δακρυα μου.
Μεχρι τοτε εγω θα κρυβωμαι πισω απο την μασκα
ελπιζονας καποια μερα κι εγω να χαμογελασω
κατω απο την μασκα,που θα πεσει νεκρη
αφου δεν θα εχει πλεον λογο να υπαρχει.

Φλωρινα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2013