Που αιώνια ανάβει

Δημιουργός: ρεμπω, Στέλιος Λαλούσης

"Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς".... Μ. Προυστ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Αν τραβήξω
με χάρακα
μια ευθεία
από το φεγγάρι
μέχρι την καρδιά σου
θα έχω σχηματίσει
την γεωμετρία
των στιγμών μας

Κι αν με κοιτάξεις
διστακτική σαν ιστορία που τρεμοσβήνει
θα πάρω ένα μολύβι
και θα ζωγραφίσω σε χαρτί λευκό
την πόλη που σε γνώρισα
και τις νερατζιές που σε μύρισα

Έτσι θα σε σκέφτομαι πάντα
σαν πατρίδα που φιλοξένησε τα εφηβικά μου δάκρυα
σαν μια απαλή σκιά
στην άκρη του δρόμου
ή σαν αστραπή που έκαψε
το πιάνο που έπαιζε τη σιωπή μας

Μα σαν περάσει ο καιρός
και κάποιο χρέος με σκοτώσει
όπως θα πέφτω στην ύψιστη πτώση
τι ωραία που είναι η ζωή
θα τραγουδήσω
και
για τον έρωτα που
έζησα σήμερα εδώ
και τις μυριάδες ψυχές
που αγάπησαν την αγάπη
θα πέσω κι εγώ στον Άδη
σαν φεγγάρι πορφυρό που έγειρε
από της νύχτας το αιώνιο φιλί
στην σιωπή που το χάραμα αιώνια ανάβει

5.13 π.μ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-06-2013