Κοίτα παππού

Δημιουργός: vassiliki

ήταν μια νύχυα δύσκολη, ευτυχώς πέρασε...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κοίτα παππού
εσύ που'σαι ψηλά
και όλα τα προστάζεις
κοίτα που κλαίω, που πονώ
εσένα ψάχνω που αγαπώ
να μ'οδηγήσεις, παππού, στην έξοδο του τούνελ...

Κοίτα παππού
άκου με πώς παραλυρώ
γι'αυτόν κι αναστενάζω
αχ, την αγάπη μου παππού
ποιός πόνος τη διατάζει;
και ποιός λυγμός μέσα βαθειά
με κάνει να λυγίζω;

Γι'αυτόν τον άνθρωπο, παππού,
θάλασσες θα κινούσα
εσύ το ξέρεις πιο καλά
εσύ το βλέπεις καθαρά
το κάθε άγγιγμά μου
ψάχνει αυτόν, θυμίζει αυτόν
και λαχταράει μαζί μου...

Μόνο στη σκέψη του, παππού,
ανοίγουνε τα μάτια
κι η πλάση ολάκερη λυγά
μαζί μου τεθλιμμένη..

Γι'αυτόν θα έκανα, παππού,
τάμα στον κόρφο του βουνού
πληγή στα δυο μου χέρια
να μου λυτρώσει την καρδιά
που άλλο δεν αντέχει
αρρωστημένα να ποθεί
και σαν μωρό να προσπαθεί
πιπίλα να αφήσει..

Παραληρώ, δες με παππού
καίω στον πυρετό μου
μα σα σφαλίσω μια στιγμή
τα δυο πρησμένα μάτια
άγγελος έρχεται μαζί
μ'ένα μικρό τραγούδι
απ'της ψυχής τη λησμονιά
που άλλο δεν τον βλέπει..

ʼμα τον δεις, δες με παππού,
άμα τον συναντήσεις
στείλε του ένα δάκρυ μου
να το φορά στο πέτο
πες του πως θέλω μοναχά
να είναι ευτυχισμένος,
γιατί αν είναι αυτός καλά
εγώ γιατρεύω χίλιους...

Πες του πως σαν τον νοσταλγώ
τις νύχτες βουρκωμένη
γι'αυτόν μόνο προσεύχομαι
δάκρυ να μην κυλήσει
απ'τα γλυκά τα μάτια του,
και πέσει και με κάψει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2006