Κοπελιά Δημιουργός: Angel D. Roger, Άγγελος Περιτογιάννης λιγο μετά το ξεκίνημα της Δευτέρας, καλημερίζω και ενσωματώνω στο site,την αγαπημένη μου δημιουργία.Ελπίζω να σας αρέσει.Καλημέρα και καλή εβδομάδα Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Δύση γιατί με κυνηγάς, μονάχος μου σαν είμαι;
Ήταν γραφτό, το χρώμα σου να βλέπω μοναχός;
Μήπως τα πράγματα άλλαξαν τώρα που ‘μαι μαζί της;
Ήρθε αυτή στις φλέβες μου, της σωτηρίας ορός
Τώρα μπορώ να σε κοιτώ, γιατί είμαι μαζί της
Ρήγμα που είχα μου ‘κλεισε, της καρδιάς μου είναι γιατρός
Ας δω όμως τα πράγματα ξανά απ’ την αρχή
Ούτε που το φαντάστηκα
Να είμαστε μαζί…
Δε θυμάμαι, αν μπορούσα να αντιδράσω
Ήταν κάτι που δεν είχα ξαναδεί
Μη μπορώντας με το μυαλό μου να το φτάσω
Ήταν ένα Όνειρο, σε γυναικεία μορφή
Τώρα τι κάνουμε, μου λες; Είπα στον εαυτό μου
Ρώτα την καρδιά σου μου ‘πε, μ’ απάντηση κοφτή
Άρχισα τις σκέψεις μου, μόνο με την καρδιά μου
Και ναι είσαι το πιο όμορφο
Πλάσμα που έχω δει…
Δεν ήσουν λέει μια ύπαρξη, απλή στο σύνολο της
Ήσουν κάτι πρωτόγνωρο, πέρα απ’ τη λογική
Μόνο στη φαντασία μου κι αυτή στο όριο της
Ήταν να πλάσει το μισό, απ’ ότι είσαι συ
Τρεμάμενος κινήθηκα μπας και ‘ρθω στα καλά μου
Ρεαλιστής και αν είμαι αυτό δεν το μπορώ
Ας είναι, είπα και δέχομαι στο Όνειρο σου να ‘ρθω
Για πάντα εκεί να μείνω
Με σένα εκεί να ζω…
Δέρμα έχεις κατάλευκο, σαν του χιονιού νιφάδες
Η ζωή μου ξεκινά, όταν γελάς εσύ
Μάτια που με πηγαίνουν, σε ανθισμένες πεδιάδες
Η ψυχή μου εξαγνίζεται με ένα σου φιλί
Τίποτε από όλα αυτά, δε θέλω να τελειώσει
Ρότα αφού μου έδωσες, αέρα ευνοϊκό
Άσε με να πλεύσω, να μπω μες στο λιμάνι
Το δικό σου, εκεί θα αράξω
Στον τελευταίο σταθμό…
Δώρο εσύ, θεόσταλτο, μου χτύπησες την πόρτα
Ήσουν τόσο όμορφο, απίστευτο, θερμό
Μήπως δεν έβλεπα καλά; να σου μιλήσω πρώτα
Ήρεμα προχώρησα με βήμα σταθερό
Το χέρι μου ακούμπησε, ένα φτερό αγγέλου
Ρίγος με διαπέρασε, όχι όμως σκοτεινό
Αισθάνθηκα υπέροχα στο μαυρισμένο πέπλο
Της νύχτας που εσύ έφτιαξες
Φως μου παντοτινό…
Δύναμη εσύ έβαλες, στο σώμα μου και πάλι
Η νέα μέρα που ‘ρχεται θα ‘ναι πιο λαμπερή
Μόνο εσένα δίπλα μου, εσένα να ‘χω πλάι
Ήσουν, είσαι και θα ‘σαι, για μένα η ζωή
Το Όνειρο που μου ‘φτιαξες, αληθινό θα κάνω
Ρυάκι και αν χρειαστεί, το αίμα μου να τρέξει
Αγάπη μου, θα είσαι συ η αρχή, μέση, το τέλος
Όσων σ’ αυτή μου τη ζωή
Εγώ έχω επιλέξει…
Δέομαι να ‘ρθει η μέρα, που όλα αυτά θα ισχύουν
Η ευχή μου αυτή είναι, χωρίς καμιά αλλαγή
Μάλλον αυτό το Όνειρο θα πρέπει να τελειώσει
Η αλήθεια όμως μένει και για μένα είσαι συ
Τέλος! Το αποφάσισα. Δε θέλω τίποτε άλλο
Ρόδο μου εσύ, κατάλευκο, με την αγνή μορφή
Άνοιξε τα φτερά σου, πάρε με στον κόσμο σου και πάλι
Είσαι για μένα η νύχτα μου
Και μια καινούρια αυγή…
-ΡΕΦΡΑΙΝ-
Οι στίχοι που βλέπεις από πάνω
Του ονόματος σου αρχικά
Γράμματα έχουν και σου δείχνουν
Πόσο σε Θέλω κοπελιά
Οι στίχοι μοναχά σου δείχνουν
Από οτι νιώθω τα μισά
Τα γράμματα τους το όνομα σου
Και ναι.Σε θέλω κοπελιά...
Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-06-2013 | |