Στραγάλια στο χαρτί

Δημιουργός: Αστεροτρόπιο (Jeny)

Στην Ιωάννα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάπου στη μέση της δεύτερης δεκαετία μας σε γνώρισα.
Για λίγο μόνο μείναμε μαζί, δε σε λησμόνησα,
και τα χαρτιά αλληλογραφίας κρατήσανε
για χρόνια μια φιλία, ωραία που μυρίζανε!
Σ' ένα κουτί ξεχασμένα χθες βράδυ τα βρήκα.
Απίστευτα τα γράμματά σου,
χείμαρρος, σαν την καρδιά σου.
Ότι σου ρχόταν έγραφες
και κόλλαγες στραγάλια στο χαρτί.
Κυλούσανε τα χρόνια στο κουτί.
Με ράγισαν οι θύμισες, γλιστρούσαν
σ' εκείνη την αθώα μας εποχή.
Ποιήματα μου έστελνες Καρούζο,
ακούσματα που είχες με λαγούτο
κι αντί απόκομμα να βάζεις της εφημερίδας,
ζωγράφιζες στο γράμμα σου, τη γελοιογραφία που είδες.
Κι ένα ρολόι πλαστικό είχες κολλήσει,
με διαταγή ποτέ να μην πετάξω.
Αλίμονο, το πέταξα και έκλαψα χθες βράδυ
που δε θυμήθηκα πως ήτανε δικό σου.
Λυπάσαι;
Μια φορά καιρό είχες να μου γράψεις.
Μουρμούριζα και σου λεγα μη με ξεχάσεις.
Κι όταν απάντησες, τόσο πολύ γελούσα
με κείνο τον ταχυδρόμο σας,
που έκλεψε αυτή που αγαπούσε
και άφησε το πόστο του γιατί τον κυνηγούσαν.
Μου έγραφες σ' αγαπώ μικρό μου.
Λόγια εφηβείας;
Μα και στην τρίτη τη δεκαετία,
μεγαλώσαμε, βρισκόμασταν πια καλοκαίρια,
ακόμα έχω εκείνη τη φατσούλα
«Σας αγαπώ κουτσούβελά μου»
που έγραψες για μένα και την τρελή την Κατερίνα.
Ακόμα έχω κι εκείνο το μπλοκάκι
που μου χάρισες τους στίχους μου να βάζω,
αφού βαρέθηκες πια να με βλέπεις
στα τσιγαρόχαρτα να γράφω.
Στην τελευταία σελίδα έγραψες
«Πάρε με στις 4 το πρωί,
απ' τα στενά της Αθήνας που γυρνάς.
Εδώ θα είμαι να σ' ακούσω».
Γιατί ‘νιωθες, η μοναξιά,
λιγοστεύει μ' αλαργινή στοργή.
Και τώρα που τα γράμματα
αντικατέστησ' η τεχνολογία,
στην τέταρτη δεκαετία,
μου έστελνες μηνύματα θυμάσαι;
«βλέπω τον ήλιο και μου φαίνεται σα να μη θέλει να φύγει.
Μου θύμισε εσένα, δεν ξέρω γιατί».
Γιατί μαι κει, κι ας είμαι εδώ
κάθε που φεύγω δε θέλω να δω
το νότο να σβήνει, να γράφει βορρά
μη μου ματώσει την καρδιά.
Σ' αγαπώ μικρή, γλυκιά μου φιλενάδα.
Πάλι ξενύχτησα χθες βράδυ.

24-1- 2006

Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-02-2006