Η ιστορια ενος καραβιου

Δημιουργός: bellafonte, ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΡΓΥΡΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]Βρηκα καραβι στο γυαλο μοναχο του να κλαιει
Να καταριεται τον καιρο και σαν φωτια να καιει

Δεν ειχε πανω του πανια,δεν ειχε ουτε ναυτες
Στου χρονου την αναδρομια τα κυμματα ηταν καφτρες

Ειχε σημαδια στο σκαρι πληγες απ’την αλμυρα
Κι εμοιαζε θάνατου γιορτη στου φεγγαριου τη γυρα

Ειχε στους καβους ζωγραφιες,μνημες από λιμανια
Του κοσμου ολες τι γειτονιες και των ανθρωπων τ’αγια

Κι όταν χαμηλωσ’ουρανος και κρυφτηκαν τα’αστερια
Σιμα του πηγα σιωπηλος και λογια ειπε μαχαιρια

Από τα χναρια των στιγμων φουρτουνες εχω ζησει
Στις λυκαυγες των στεναγμων ψυχη εχω αφησει

Ειδα χαραματα το νου να γινεται κομματια
Και τα σημαδια του χαμου χορευοντας στα ματια

Ειδα σε πελαγα ρηχα ονειρα να ψαρευουν
Και στ’ουρανου την ξαστερια βροχη αγαπης να γυρευουν

Ειδα σε πληθος ζωντανων νεκροι να σεριανιζουν
Τη λευτερια των αλλαγων σκλαβια να την οριζουν

Ειχα για φιλο τον βορια κι εσπασα στην ορμη του
Μου χαρισαν ανασεμια ανθρωποι στη φυγη τους

Πεφτουν τα δακρυα καυτα,χαραζουν τη ματια μου
Βαρια τα λογια του στ’αυτια και στην λειψη καρδια μου

Δεν βρηκα κατι να του πω στου φεγγαριου τον υπνο
Εγειρα πανω σε σωρο στου χαλασμου τον ισκιο

Και σαν μας βρηκε η αυγη χαθηκε η πνοη του
Βαλσαμο και μαρμαρυγη στο αψυχο σκαρι του






bellafonte(Θοδωρης Αργυρης)

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-06-2013