Τα μάτια του Χριστού ανατέλλουν στο δείλι σου

Δημιουργός: ταπεινος ναρκισσος, Πέτρος

Καλό σας βράδυ!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα Μάτια του Χριστού Ανατέλλουν στο Καλοκαιρινό Δείλι σου!
Σαν Μεσημεριανό Ψιχάλισμα,στην Άκρη ενός Ευσπλαχνικούντα Ήλιου!

Τα όνειρα κυματίζουν στο πέλαγος,της χαρμοσύνης δίνης σου!
Και εσύ έρωτα μυροβολίο αποζητάς και πάθη πρωτοκάλλητα καθαγιασμένα ανεκπλήρωτα!

Και εγώ αγάπη πρεσβευομένη αρχαγγελευομένη ευδοξασμένη υπηρετώ!
Και μελλισταλαχτίου θρησκευομένου σύντροφο,με αγαλλιασμένη ανθοφορία ευαγγελίζομαι!

Σαν τίματα περιβολίας γυμνωσύνης,πρωτόγνωρων βαθυστοχάστιων αγγέλων!
Να ραίνουν την γητευμένη πρωτοπλάστητη,πρωτόσβεστη των πειρασμών ψυχή σου!

Σε πόνεσα στα αλήθεια στιχάκι μου,ιέρεια ευφρόσυνα,θεόπνευστα των στεναγμών πανώριο!
Σε πόνεσα στα αλήθεια φωτιά μου,παναγία ευδοξιμούσα των σπαραγμών αγία στοργισμένη!

Σου έδωσα όλο το επιουσίου ευαναγνώστου φώς,της ευταξίμης ευτυχίας να το ροδοσταλάξεις!
Ψυχή μου αμαρασία ευσεβιασμένη,υπερουσία των ευαγγελισμών γεννεσία καρπισμένη!

Σε πάθη γαμηλιωμένα αξημέρωτα,σαν νότα θεοσεβασμένη,με ευπροσυγορία στοχασμένη!
Στα μπλέ γαλάζια κύματα της άνοιξης,τα αποσκλαβωτικά,τα αποσκιρτωμένα θεσπέσια τα στίγματα!

Στα χέρια να προσμένουν,τον σπάργανο της μυρωδίας κήπο σου,με εναργεία να στολίσουν!
Τη ευφραδειωμένη πλάση,με ατέρμονα της ευχαριστημένης πόσυς,φιλιά αγάπης σε αγαπώ!

Τον έρωτα μεθέξια για να γδύσουν,σε οίστρο ονειρεμένο ενσαρκωμένο της πλεύσης σαρκικό!
Το σαγηνευομένο πνεύμα,με ευδοξία να σοφίσουν,στον λυγερο προαιρισμένο σου ανθό!

Στα σκλαβωμένα ουράνια χείλη σου να συνθέσουν,μελωδικά το πόσο ποιημένα σε αγαπώ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-07-2013