Τυχαίος εραστής

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μου ντύθηκε η νύχτα με ταγιέρ
Και φόρεσε δερμάτινες δυο μπότες
Με κάλεσε κι έμενα για σοφέρ
Ν' ανοίγω και να κλείνω είπε πόρτες…

Αρώματα που στάζουν ηδονές
Κραγιόν από της λάβας το καμίνι
Στο στήθος της του πόθου οι ρωγμές
Μου έκαναν την νύχτα μου πατίνι…

Παρήγγειλε στο μπαρ ένα διπλό
Και άναψε τσιγάρο στα δυο χείλη
Ανάσανε με πάθος τον καπνό
Και έσβησε του κόσμου το καντήλι….

Στα μάτια της ο θάνατος γυμνός
Αλήτης και φονιάς και εραστής της
Ο δίπλα της κοιτάζει σαν χαζός
Την άβυσσο που κρύβει στο κορμί της…

Τα μάτια της πλανήτες μακρινοί
Κομήτες από μέταλλα και θειάφι
Οι ώμοι της γυμνοί και λαμπεροί
Κι η πλάτη της ατόφια από χρυσάφι…

Ο έρωτας δεμένος με σκοινί
Μετάξι και κεριά μες στο σαλόνι
Το ράδιο να παίζει μουσική
Αυτήν που την καρδιά της ξεσηκώνει….

Καθρέφτες και παράθυρα κλειστά
Βαριές τσαλακωμένες καμπαρτίνες
Τα χέρια της αχόρταγα σκυλιά
Ξεσκίζουνε του χρόνου τις κουρτίνες….

Διαμάντια η βροχή του στεναγμού
Ατάραχη ψυχή στην αμαρτία
Στο τέλος του πιο όμορφου χορού
Σπασμένη του σεμνού ισορροπία…

Κι εγώ να είμαι σ' όλα θεατής
Συμμέτοχος στον πλούτο της ψυχής της
Ο πρώτος της τυχαίος εραστής
Που κάνει το ντεμπούτο της ζωής της….

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-02-2006