σοδομαζοχισμός

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

όποιος δεν βαριέται ας το διαβάσει για να έχει μία εικόνα ...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σήμερα αναγνωρίζουμε τρία βασικά τμήματα από τα οποία αποτελείται ο εγκέφαλος, με ειδικές λειτουργίες το καθένα. ΑΡΧΑΙΟΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ή ΠΑΛΑΙΟΕΓΚΈΦΑΛΟΣ ΜΕΣΕΓΚΕΦΑΛΟΣ- ΝΕΟΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ή ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ

1.ΑΡΧΑΙΟΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ή ΠΑΛΑΙΟΕΓΚΈΦΑΛΟΣ.(έσχατος εγκέφαλος. Φυτοψυχή: κέντρα της ζωής).
Αντιστοιχεί ο τύπος αυτός στον εγκέφαλο των ερπετών που εμφανίζονται πριν από 750 εκ. χρόνια (ερπετόμορφος εγκέφαλος).
Περιλαμβάνει :
α) τον προμήκη μυελό (κέντρα της ζωής :αναπνοής, κυκλοφορίας, θερμορύθμισης). β) Τη γέφυρα. γ)Το δικτυωτό σχηματισμό (συνδέει τον μεσεγκέφαλο). Παίζει διεγερτικό ρόλο και ρυθμίζει τον ύπνο και την εγρήγορση. Δ) Τμήμα του υποθαλάμου(κέντρο θερμορύθμισης). Ο προμήκης μυελός είναι το βασικό κέντρο των αυτομάτων (αντανακλαστικών) στα εξωτερικά και εσωτερικά κυρίως- ερεθίσματα. Η συμπεριφορά του είναι στερεότυπη, ενστικτώδης, αντανακλαστική. Ο αρχαιοεγκέφαλος ελέγχει τους ενστικτώδεις μηχανισμούς και την έμφυτη συμπεριφορά, των οποίων η σκοπιμότητα είναι η διατήρηση του ατόμου και του είδους.

2.ΜΕΣΕΓΚΕΦΑΛΟΣ (διάμεσος και μέσος εγκέφαλος. Θυμο-ψυχή: Κέντρα των συγκινήσεων)
Αντιστοιχεί στον εγκέφαλο των κατώτερων θηλαστικών (μαστοφόρων), που εμφανίζονται πριν από 150 εκ. χρόνια περίπου, απ όπου κληρονομήθηκε(παλαιοθηλαστικός εγκέφαλος ή αρχαϊκός φλοιός).
Περιλαμβάνει:
Α)Τον ρινεγκέφαλο (limbic system) ή θυμικό κύκλωμα ή μεταιχμιακό σύστημα. Β)τον υποθάλαμο (κέντρο συμπεριφοράς και συγκινήσεων). Γ) Τους θαλάμους. Δ) την υπόφυση ε)το τετράδυμο στ) τα σκέλη ζ) τον ιππόκαμπο (έδρα των αναμνήσεων).
Ο ρινεγκέφαλος είναι κέντρο των συγκινήσεων και των συναισθημάτων. Με κριτήριο τις συγκινήσεις αξιολογεί τις εμπειρίες σε θετικές ή αρνητικές σχετικά με την ωφέλεια του οργανισμού. και έτσι τις επιλέγει ως κίνητρα για τις πράξεις (αντιδράσεις). Ο ρινεγκέφαλος έχει διασυνδέσεις μεταξύ όλων των πυρήνων του μεσεγκεφάλου, αλλά και προς όλους τους πυρήνες του νεοεγκεφάλου και του παλαιοεγκεφάλου. Γι αυτό με την ενεργοποίηση των κυκλωμάτων αυτών, μπορεί μία λειτουργία αντίδρασης να επιταχυνθεί, να διακοπεί ή να τροποποιηθεί. Γενικά ο μεσεγκέφαλος , ο εγκέφαλος των συγκινήσεων , ρυθμίζει το ψυχισμό σε υψηλότερο επίπεδα από τον αρχαιοεγκέφαλο. Στην όλη λειτουργία των συγκινήσεων παίζουν κεφαλαιώδη ρόλο ο υποθάλαμος, η υπόφυση, και όλες οι άλλες ορμόνες του σώματος. Η λειτουργία των συγκινήσεων εξασφαλίζει στο άτομο την άμυνα , την προνοητικότητα , τη μνήμη , τη μάθηση, τη φαντασία , την προσαρμοστικότητα. Ελέγχει την ενστικτώδη ζωή και ρυθμίζει τις διεργασίες των ενστίκτων της τροφής, δίψας, σεξουαλικότητας , αγάπης, προστασίας(μητρότητας), επιθετικότητας , φυγής , άμυνας , θυμού , φόβου , κ.τ.λ. συγκινησιακών αντιδράσεων. Γενικά στο μεσεγκέφαλο συγκροτείται ο βασικός ψυχισμός (το θυμικό) που βρίσκεται κάτω από την επιρροή των ενστίκτων και των συγκινησιακών παρορμήσεων. Ο μεσεγκέφαλος επεξεργάζεται τις αισθητικές πληροφορίες πριν να μεταβιβαστούν στον φλοιό. Σε συνεργασία με τον παλαιοεγκέφαλο εξακολουθεί να ρυθμίζει τις πρωτόγονες (ενστικτώδεις) δραστηριότητες: πείνα , δίψα , σεξουαλικότητα, φόβο, θυμό, επιθετικότητα, άμυνα , ζωτικό χώρο, κ.τ.λ.

3.ΝΕΟΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ή ΑΝΩΤΕΡΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ .(τελικός ή πρόσθιος εγκέφαλος , Νοοψυχή: κέντρα της συνείδησης) . Αντιστοιχεί στον εγκέφαλο των ανώτερων θηλαστικών που εμφανίζονται πριν από 10 εκ. χρόνια περίπου και του ανθρώπου που εμφανίζεται πριν από 2 έως 2,5 εκ χρόνια(νεοθηλαστικός εγκέφαλος).
Περιλαμβάνει:
Α) Τα δύο ημισφαίρια ή νεοφλοιό (λοβοί :μετωπιαίος , βρεγματικός, κροταφικός, ινιακός).Β)τους συνδέσμους (μεσολόβιο, ψαλίδα , διαφανές διάφραγμα, πρόσθιο σύνδεσμο).γ) τους πυρήνες (ραβδωτό σώμα, ταινιοειδής πυρήνας , αμυγδαλοειδής πυρήνας).
Ο εγκεφαλικός φλοιός των ημισφαιρίων είναι το κέντρο των συνειρμών, η έδρα της εξελιγμένης συνείδησης. (:μάθηση , μνήμη , φαντασία , σκέψη, συγκίνηση , συμπεριφορά). Οι λειτουργίες της συνείδησης είναι το γενικό αποτέλεσμα των αλληλεπιδράσεων όλων των υποσυστημάτων του εγκεφάλου. Στο νεοεγκέφαλο κωδικοποιούνται οι πληροφορίες και συνειδητοποιούνται (με τη μέθοδο της ανάλυσης και σύνθεσης ) δηλ. ανασυντίθεται η πραγματικότητα που αντανακλάται στον εγκέφαλο.
Τα ανώτερα νέο-φλοιϊκά κέντρα κυρίως του μετωπιαίου λοβού- έχουν αποστολή την καταστολή των ενστικτωδών ζωικών δραστηριοτήτων και την ανθρωποποίηση του ανθρώπου. Ο μετωπιαίος λοβός προΐσταται στις ποιο τελειοποιημένες ψυχονοητικές λειτουργίες :στη λογική σκέψη, στη λεκτική ευφυΐα , στην δημιουργική δραστηριότητα, στην κριτική αντίληψη, στο σχεδιασμό, στη πρόβλεψη κ.τ.λ. Είναι δηλαδή ένα όργανο πολιτισμού του ανθρώπου.

Αν και υπάρχει λειτουργική πολυδυναμία του φλοιού και υφίσταται συνεργασία μεταξύ των δύο ημισφαιρίων- και μπορεί μερικώς το ένα να αναπληρώσει (σε ορισμένες λειτουργίες το άλλο) από το 1966 έχουν καθοριστεί λεπτομερώς οι ιδιότητες του καθενός. Στο αριστερό ημισφαίριο βρίσκονται τα κέντρα του λόγου δηλαδή του συγκεκριμένου νου που σκέφτεται με λέξεις . Εδώ βρίσκεται η έδρα της διανοητικής επιστημονικής φιλοσοφικής δραστηριότητας, Στο δεξιό ημισφαίριο βρίσκονται τα κέντρα του αφηρημένου νου που σκέπτεται με εικόνες .Εδώ βρίσκεται η έδρα της συναισθηματικής καλλιτεχνικής δραστηριότητας. Το ημισφαίριο αυτό είναι βουβό από άποψη λόγου.

Όλες λοιπόν οι ψυχικές λειτουργίες του εγκεφάλου, δηλ. όλα τα ψυχικά φαινόμενα του ανθρώπου- που αποτελούν εξελικτική συνέχεια της ψυχικής ζωής των ζώων είναι η έκφραση ενός βιολογικού δυναμισμού που τελειοποιήθηκε με το λόγο και τη διαπροσωπική συμπεριφορά του ατόμου. Ψυχικά φαινόμενα χωρίς τη επίδραση του κοινωνικού και φυσικού περιβάλλοντος δεν μπορούν να υπάρξουν και δεν νοούνται ανεξάρτητα από την εγκεφαλική λειτουργία. Είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τη ζωή και παύουν να υπάρχουν όταν ο εγκέφαλος πάψει να είναι ζωντανός.

Ολόκληρός επίσης ο ψυχικός βίος ο οποίος εκδηλώνεται με τις διάφορες ψυχικές λειτουργίες (ή ψυχικά φαινόμενα) , είναι ενιαίος αδιαίρετος , συνεχής και σε αδιάσπαστη αλληλουχία. Έχει οργανικό υπόστρωμα τον εγκέφαλο και αποτελεί μία πολύπλοκη ειδική λειτουργία της τελειοποιημένης με την εξέλιξη μορφή της ζωής. Επίσης , όσο πιο σύνθετη είναι μια διανοητική λειτουργία του εγκεφάλου , τόσο πιο πολλά πεδία θέτει σε λειτουργία. Και ακόμη , ο βαθμός ευφυΐας του ατόμου, καθορίζεται από ολόκληρο τον εγκέφαλο και όχι μόνο από το φλοιό των ημισφαιρίων(μετωπιαίοι λοβοί).

Τα τελικά συμπεράσματα είναι πως ο εγκέφαλος είναι ένα αρχείο εγγραφών όλων εκείνων των πληροφοριών που στοχεύουν στην αυτοσυντήρηση του ατόμου, με επικεφαλής τις συναισθηματικές εμπειρίες της ηδονής και του πόνου , της αγάπης και του μίσους , της στοργής και της επιθετικότητας. Από τη λειτουργική καταγραφή αυτών των εγγραφών προκύπτει η νόηση (σαν συμπερασματική και προοπτική συνείδηση) χωρίς να έχει κάποια ιδιαίτερη αυθυπόστατη οντότητα (ουσία). Δεν χρειάζεται να συλλαμβάνουμε την νόηση ως ουσία συγκεκριμένη , ούτε ως οντότητα οποιουδήποτε είδους ή μορφής.

Έτσι δεν μπορούμε να μιλάμε για πνεύμα ή ψυχή με τη θεολογική ή φιλοσοφική έννοια του όρου που σημαίνει μία ουσία ανεξάρτητη και αυτοδύναμη. Μία ιδιότητα δεν είναι ποτέ αντικείμενο και στην περίπτωση των ψυχικών δραστηριοτήτων του εγκεφάλου , η κάθε λειτουργική του ιδιότητα είναι άμεσα και αδιάρρηκτα συνδεδεμένη με το βιολογικό υπόστρωμα.

Η διαστρωματική εξέλιξη του εγκεφάλου και η συνύπαρξη του αρχαίου , του μέσου , και του νεώτερου εγκεφάλου δημιουργούν ένα ελαττωματικό όργανο , γιατί υπάρχει διαφωνία μεταξύ των αρχεγόνων δομών και των πρόσφατων. Πολλοί μιλάνε για αμέλεια της εξέλιξης αφού η πολύ γρήγορη και πρόσφατη ανάπτυξη του νεοεγκεφάλου έχει ως συνέπεια (πριν επικρατήσει επαρκώς στον αρχαϊκό εγκέφαλο ) έχει ως συνέπεια τις ψυχικές συγκρούσεις και τις διαταραχές της συμπεριφοράς ενίοτε.


Είδαμε λοιπόν πως ο ανθρώπινος εγκέφαλος αν και ενιαίος αποτελείται από τρία βασικά στρώματα: του παλαιοεγκεφάλου , του μεσεγκεφάλου , και του νεοεγκεφάλου που η πρώιμη και γρήγορη ανάπτυξη του τελευταίου οδήγησε στον ανεπαρκή συντονισμό με τους προηγούμενους δύο. Και αν σε αυτό προσθέσουμε τη μόνιμη επίδραση των δύο παλαιοτέρων , της φυτοψυχής και της θυμοψυχής έναντι του νεωτέρου έχουμε έναν άνθρωπο σοφό κοινωνικό και πολιτισμένο αλλά ικανό για κάθε μωρία , αντικοινωνικότητα και βαρβαρότητα. Κι αυτό γιατί η κληρονομικότητα του ζώου άνθρωπος δεν είναι εκείνη που η επιθυμία μας θα ήθελε να είναι , αφήνοντας στη φαντασία να πλάσει και να προβάλλει το πρότυπο. Δηλαδή ένα πλάσμα ιδεατό κατ εικόνα και ομοίωση κάποιου ιδεατού πανάγαθου θεού . Η μόλις 2,5 χιλιοστών πάχους διαστρωμάτωση της ευφυής συμπεριφοράς δεν στέκεται πάντα επαρκής για να ρυθμίσει επιθυμητά τη συμπεριφορά του ανθρώπου και ανάμεσα στο ένστικτο και τη λογική δημιουργείται η διχοστασία της σχιζοφυσιολογίας του.

Όταν αυτός ο άνθρωπος τρομάζει η αδρεναλίνη που εγκρίνεται από τα επινεφρίδια τον ετοιμάζει για την μάχη ή τη φυγή. Οι κοινωνικές όμως συνθήκες , όπως η αγωγή, αναστέλλουν συνήθως τη λειτουργία αυτής της εκτονωτικής βαλβίδας . Έτσι συμπερένουμε πως τα γονίδια επιτάσσουν ασύδοτη αναπαραγωγή, αυτοσυντήρηση , παρασιτισμό, τάση για ήσσονα προσπάθεια για την απόλαυση του μεγίστου με την καταβολή του ελαχίστου και αχαλίνωτο εγωισμό. Για ποιο ανθρώπινο πλάσμα άλλωστε ο εαυτός του δεν αποτελεί το πολυτιμότερο αγαθό ;
Η κοινωνική όμως διαβίωση άλλα επιτάσσει . Απαιτεί να υποταχθούν οι εγωιστικές του τάσεις εμπρός στα συμφέροντα του κοινωνικού συνόλου. Μπροστά σε αυτό το δίλλημα ανακάλυψε διάφορες υπεκφυγές , όπως την υποκρισία , τη συμβατικότητα , και τις μεγαλοστομίες , αλτρουισμός , αιώνια αγάπη , καρδιά που της φορτώνει ανέκαθεν φανταστικές ιδιότητες , από τον έρωτα έως την αντρειοσύνη . Λες και μία μηχανική αντλία που σήμερα μπαίνει στο μέρος της καρδιάς θα καθιστούσε το άτομο ανάπηρο συναισθημάτων και έλλογων επιλογών και κατά συνέπεια ένα αδέκαστο τέρας βαρβαρότητας.

Το άγχος και τα διάφορα ανθρώπινα προβλήματα οφείλονται στη πάλη ανάμεσα στις ορμονικές του παρορμήσεις για εξυπηρέτηση των ατομικών αναγκών και στις αναστολές που η κοινωνική του αγωγή επιβάλλει. Δεν μπορεί να ζήσει μόνος και ελεύθερος σε ένα βουνό γιατί θέλει και όλα τα αγαθά που η κοινωνική συμβίωση του παρέχει. Τα θέλει όλα κατ επιταγή του γενετικού του κώδικα. Είναι γραμμένο να τα θέλει όλα .

Η αναγκαστική κοινωνική συμβίωση φαίνεται πως του δημιουργεί αναστολές για τις οποίες ο οργανισμός του , τα ένζυμα του δεν είναι ικανά ακόμη να καταστείλουν και να εξουδετερώσουν αφού δεν είναι γραμμένο στο DNA του. Αυτή η καταστολή επιτάσσει την βούληση να λειτουργεί ως Λυδία λίθος μέσω μίας διαμορφωμένης κοινωνικής συνείδησης αλλά όχι επιτυχώς πάντα και δημιουργώντας του ορμονική και νευρική ανισορροπία. Πως αλλιώς άλλωστε να δικαιολογήσει κανείς σε ένα εφήμερο όν τον πόλεμο και τον αλληλοσκοτωμό , τα μίση και τόσα άλλα για τα οποία θυσιάστηκαν εκατομμύρια ανθρώπων ως θύματα ή υποστηρικτές της προάσπισης χιμαιρικών ιδανικών φανατισμένοι .

Φορέας της ανθρώπινης συνείδησης λοιπόν ,είναι ο εγκέφαλος , αυτό το ψυχικό όργανο , με τις θεμελιώδεις λειτουργείες του , δηλ. τη λογική σκέψη-νοητικό, τη φαντασία-φανταστικο,το συναίσθημα-θυμικό, και τη βούληση-βουλητικό που στενά και αλληλένδετα συντελούν στη γνωστική λειτουργεια. Η γνωστική λειτουργεία (αίσθηση-αντίληψη-παράσταση-φαντασία-μνήμη-λογική σκέψη) είναι αλληλένδετη με τη συναισθηματική λειτουργεία και τη βουλητική λειτουργεία. Η τέλεια απομονωση μιας εξ αυτών είναι αδύνατη. Η κινητοποίηση ολόκληρου του ψυχισμού σε οποιαδήποτε ερέθισμα του εγκεφάλου είναι γεγονός.

Μέσω των θυρών των πέντε αισθήσεων γίνεται αντιληπτος ο έξω κόσμος από τη συνείδηση αφού ο εγκέφαλος λαμβάνει τα ερεθίσματα που εκπέμπει αυτός και τον διεγείρουν. Οι εντυπώσεις που δημιουργούνται από τα ερεθίσματα στη συνείδηση, δημιουργούνται με τη μορφή μνημονικών εικόνων και στην συνέχεια επεξεργάζονται στην έδρα των ιδεων, στα εγκεφαλικά ημισφαίρια , για να δημιουργηθεί η σκέψη, "ο ενδιάθετος λόγος" δηλαδή ο λόγος που δεν εξωτερικεύεται με λέξεις. Η σκέψη λοιπόν προηγείται της ομιλίας και είναι έλλογη, που σημαίνει πως δεν είναι πάντα λογική γιατί συχνά είναι ένα κράμα φαντασίας , συναισθήματος και βούλησης. Συνισταμένη του αρθροίσματος των μνημονικών εικόνων είναι η ΙΔΕΑ που ουσιαστικά είναι μία επεξεργασμένη αντίληψη.
Βλέπουμε λοιπόν πως η εικόνα προϋπάρχει των λέξεων που τελικά επενδύουν την εικόνα ως σύμβολα των αντικειμένων της.

Εστι έχουμε:

Τη μη λεκτική επικοινωνία ή αισθητική σκέψη-που προηγείται και βασίζεται σε αισθητηριακές εικόνες :οπτικές , ακουστικές , γευστικές, οσφρητικές , απτικές. Η μη λεκτική επικοινωνία που εκδξλώνεται σαν συναισθηματική επικοινωνία με εκφρασεις του προσώπου και του σώματος με χρήση ή όχι της φωνής όπως στα νήπια ή στους ερωτευμενους .

Και τη λεκτική επικοινωνία ή λεκτική σκέψη -που είναι μεταγενέστερη και στηρίζεται στο συλλογισμό με λέξεις.

Η συνείδηση, ως εσωτερική γνώση και εξωτερική αντίληψη , ενέχει την έννοια της όρασης(ορώ-είδα-είδηση) και της γνώσης(σύνοιδα).

Η ανθρωπότητα πρέπει να βρει τη γενναιότητα κάποτε να αντιμετωπίσει τα γεγονότα μέσα από το πρίσμα της αντικειμενικής αλήθειας των φυσικών νόμων. Πρέπει να δει τον άνθρωπο μέσα από το βιολογικό του εαυτό και να πάψει να του αποδίδει ιδιότητες που δεν έχει. Θα πρέπει να απαλλαγεί από την κληρονομικότητα των γονιδίων του , όχι φυσικά με το να την αρνηθεί θεωρώντας τον εαυτό του άγγελο εκπεσόντα , αλλά ανακαλύπτοντας το ζώο που έχει μέσα του. Αυτό το βιολογικό ζώο που βρυχάται και το αγνοεί ενίοτε φορτώνοντας τον εαυτό του με τύψεις. Για να δυνηθεί επιτέλους να το πολεμήσει μέσα από τις σωστές του διαστάσεις ώστε να συμβιώσει αρμονικά . Να διδαχθεί εξ απαλών ονύχων ότι ο αλτρουισμός δεν αποτελεί μέρος της βιολογικής του πραγματικότητας και για να συμβιώνουμε κοινωνικά χρειάζεται προσπάθεια που και αυτή είναι ενάντια στην φύση του όπως αιτιολογήθηκε . Απαλλαγή από ενοχικές τύψεις , υπεύθυνη στάση με σωστή αγωγή απέναντι στον εαυτό του και στο περιβάλλον του ώστε να μπορέσουν οι αλήθειες του να περπατάνε όρθιες

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2013