Ανάμεσα στα έπιπλα

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Ανάμεσα στα έπιπλα</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Ανάμεσα στα έπιπλα</b><p>Δημιουργός: ΚατεριναΘεωνα, <i>Κατερίνα Θεωνά </i><p><i> ΚΑΛΟ ΣΒΚ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.!!!!</i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>H αλήθεια ήταν οτι δεν τον περίμενε σήμερα...<br />
Τον είδε όμως πάλι σε μιά γωνιά του σπιτιού.ανάμεσα σε λιγότερα έπιπλα αυτή τη φορά.Δεν <br />
σήκωσε το βλέμμα του να την κοιτάξει,της το είχε πει άλλωστε ότι ντρεπόταν.<br />
Εκείνη παρά το ημίφως κατάλαβε ότι είχε κοκκινήσει<br />
-Καλησπέρα σας(του είπε χαμηλόφωνα)υιοθετόντας το ναζιάρικο υφάκι που συνήθως απεχθα-<br />
νόταν.<br />
-Καλησπέρα (της  απάντησε σχεδόν συλλαβιστά,χωρίς να σηκώσει τα μάτια να την κοιτάξει)<br />
-Να φτιάξω καφέ?Εγώ θα έπινα ένα...<br />
-Να μη σας βάζω σε κόπο.άλλωστε δεν πίνουμε τον ίδιο<br />
-Σωστά,διπλό Ελληνικό εσείς,γλυκό αν θυμάμαι καλά...Φραπέ με παγωτό εγώ.<br />
-Με παγωτό?<br />
-Α,ναι δε σας το είπα τον τελευταίο καιρό προσθέτω και μιά μπάλα παγωτό,στο καφέ μου,έτσι<br />
αργώ να τον τελειώσω,παίζω με το καλαμάκι...Και μου έρχονται ιδέες για γράψιμο.Εσείς?<br />
-Εγώ τι?<br />
-Να...θέλω να πω γράφεται καθόλου,η περνάτε τις ώρες της ξεκούρασης σας ανάμεσα στα έπιπλα<br />
μου?<br />
-Μα τι λέτε?αραιά επισκέπτομαι το σπίτι σας<br />
-Το μουσείο μου,θέλετε να πείτε.έχετε κώλυμα με την επίπλωση<br />
-Μη με προσβάλλετε,έχω κι εγώ έπιπλα στο σπίτι μου<br />
-Μα βέβαια σας επισκέπτομαι,όταν δεν μπορώ να κάνω αλλιώς,όμως τα έπιπλα σας είναι τόσα<br />
λίγα,γυαλισμένα και σε απόλυτη τάξη...Ενω τα δικά μου σκορπισμένα απο δω κι από κει και σκο-<br />
νισμένα.Αλήθεια γιατί δεν παραδέχεστε ότι σας γοητευεί η σκόνη?Μήπως είναι για σας μια μορφή<br />
επανάστασης?που ποτέ δεν τολμήσατε...<br />
-Μη λέτε βλακείες,η ζωή μου υπήρξε πολύ γεμάτη<br />
-Αυτό δε μου λέει κάτι<br />
-Ε λοιπόν αν θέλετε να μάθετε,τα έπιπλα που θαυμάζω,δεν αντιπροσωπεύουν μόνον εσάς αλλά<br />
κομμάτια απ τη ζωή μου,και στο κάτω κάτω,δεν σας είπε κανείς να παραφυλάτε κάθε που έρχο-<br />
μαι.<br />
Εκείνη χαμογέλασε ακούγοντας τις δυνατές τελευταίες του λέξεις<br />
-Μ αρέσετε όταν θυμώνετε,σας το έχω ξαναπεί αλλωστε,θυμάστε κάποιο...<br />
-Μόνο σας αρέσω κάποτε λέγατε ότι μ αγαπούσατε...<br />
-Δε βαριέστε το σ αγαπώ είναι μια λέξη μόνο.Το είχα γράψει και σε ποίημα κάποτε,εσείς όμως<br />
δεν ασχολείστε με ποίηση...κι εδώ που τα λέμε.καλά κάνετε.Για κάποιο αστό γαλανομάτη το εί-<br />
χα γράψει το ποίημα...δεν ταιριάξαμε όμως μ εκείνο<br />
-Σας παρακαλώ,δε μ ενδιαφέρουν οι ερωτικές σας περιπέτειες<br />
-Και γιατί τότε να μ ενδιαφέρουν οι δικές σας που κάθε φορά που μου τις αραδιάζατε,κόντευε να<br />
με πάρει ο ύπνος?<br />
-Εχουν περάσει αυτά τώρα...Και για να τελειώνουμε.Θυμώνετε που θαυμάζω τα έπιπλα σας?<br />
Δε θέλετε να τα επισκέπτομαι<br />
-Τελευταία θύμωσα που παραλληλίσατε ένα αστείο έπιπλο με φέρετρο...έκανα πως δε κατά-<br />
λαβα αλλά εσείς εκεί...<br />
-Δηλαδή,μπορώ να συνεχίσω να σας επισκέπτομαι?<br />
-Φυσικά...μην κολλάτε όμως  σε κάποια έπιπλα που έχουν ροπή προς την αυτοκτονία,είναι μα-<br />
κάβριο<br />
-Σκοπεύετε να τα πετάξετε?<br />
-Είναι που δεν βρίσκομαι εδώ όταν περνάει ο παλιατζής αλλιώς,θα βλέπατε που θα πήγαιναν με<br />
ρικά απ αυτά<br />
-Δηλαδή δεν είστε θυμωμένη<br />
-Όχι καρδούλα μου,καληνύχτα<br />
-Καλή σου νύχτα,και σου εύχομαι να δεις ένα όμορφο όνειρο.παραμύθι,ποίημα, ότι θες εσύ...........<br />
Τον κοίταζε καθώς απομακρυνόταν, ενώ το τηλέφωνο χτυπούσε δαιμονισμένα.Δε θα το σήκωνε<br />
ήξερε άλλωστε,ποιός καλούσε τέτοια ώρα.<br />
<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-07-2013</td><td valign=top></td></table><br />