Βυθισμένος αντίλαλος

Δημιουργός: Mυρσίνη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Από το παράθυρο γερμένη
προς τη μεριά της νύχτας
σε κοιτώ
η ανάσα σου ανεβαίνει
με τα μαλλιά τ’ ανέμου
προς τα δω.

Ένα ένα τα σπίτια περνάς
δεν θα σταθείς στο δικό μου
χάνεσαι μέσα στ’ άδεια στενά
στο πεινασμένο χέρι του δρόμου.

Ένα βλέμμα σου μπορούσε
τις δυο ζωές μας να χαλούσε.
Το παράθυρο κλείνω βιαστικά
κι η ματιά σου στο τζάμι
ξαστοχά.

Ένα ένα τα σπίτια περνάς
δεν θα σταθείς στο δικό μου
χάνεσαι μέσα στ’ άδεια στενά
στο πεινασμένο χέρι του δρόμου.

Εκεί που της φωνής ο αντίλαλος σπάει
ξανά βυθίζομαι.

Εκεί που της φωνής ο αντίλαλος σπάει
ξανά βυθίζομαι.

Εκεί που της φωνής ο αντίλαλος σπάει
ξανά βυθίζομαι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-07-2013