Στο μπαλκόνι

Δημιουργός: animus2

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φωλιάζω σε 'κείνη τη βεράντα
που γίνεται αποθήκη μυστικών
Πού να 'ξερα
ότι με τέτοια ρόδινη θέα
θα ξέθαβα
μέσα από έκτακτα άρρητα
των άλλων
τη δική μου
αλγεινή αδράνεια;
Έγινα ονειροκυνηγός
που κάποτε πλανάται
σε δρόμους έρημους και ζωντανούς,
στους βρυχηθμούς των ζώων της ασφάλτου,
στους γοητευτικούς ξένους
και τα ξένα,
σε θάλασσες όπου τα φύκια
τρώνε έξαψη,
σε ολάνθιστα λιβάδια
όπου τ' αγόρια ταΐζουν
φρέσκα μήλα
Ήθελα να είμαι μια άπιαστη ποιήτρια
μέσα σε ατέρμονους δρόμους
στη χώρα του εφικτού,
του ανεπανάληπτου και
του αγνώστου
Αντ' αυτού
ρεμβάζω στ' ασφυκτικό μπαλκόνι
μια λωρίδα από μοβ-ροζ,
τα πρώτα φώτα
και συμπάσχω με το πρώτο,
ακίνητο και μοναχικό
αστέρι

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-07-2013