Για κάθε φάλτσο μοναξιάς

Δημιουργός: l;)ena, lena

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

καθόμουνα στη μόναξια
κι εβλέπα πως γελάει
παιζεί σαν κέινα τα παιδιά
ποθ 8έλει να πονάει

τη ρώτησα γιατί αυτή φιλούς ποτέ δεν έχει
και μου πε το παράπονο
κανείς δεν την αντέχει

την έκλεισα στα χέρια μου
και τρόμαξα σας λέω
αδεία τα καλοκαίρια μου
και κάθετι ωραίο

την αφησά απότομα και ένιωσα το κλάμα
ενός μωρού στο πάτωμα
που κοίταγε αντάμα

και γύρισα την πλάτη μου
λέγοντας λυπάμαι
που είμαι τόσο αδύναμος
γιατί σε φοβάμαι

κι έβγαλέ τη μάσκα της και
έπεσε στο χώμα
όλη η ανάγκη της
γι αμια αγκαλιά ακόμα

τα μάτια της γεμίσανε
παράπονα σωρείες
και τότε ναι κατάλαβα
πως κλαίνε οι κυρίες


και η κυρία μοναξιά
κλαίει πολύ φάλτσα σαν και μένα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-02-2006