Linwelin & Sel'aween(μερος 4ο) Δημιουργός: Angel D. Roger, Άγγελος Περιτογιάννης :) Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info
LINWELIN
Μάγισσα, οι δυνάμεις μου,
Δε μ’ έχουνε αφήσει
Αισθάνομαι, μια παρουσία
Εδώ, μέσα στη φύση
Κινείται, ίσως αθόρυβα,
Βλέμμα να μην τραβήξει
Μα εδώ γύρω βρίσκεται
Και άλλο, ας μην το κρύψει
NOLDO
KURUNI
Κι αυτό κατάλαβες λοιπόν,
Πως είναι ‘δω, ο Grutnik
Ποτέ του δε μας άφησε
Το μικρό αυτό το Halfling
Έχει ικανότητες πολλές
Αθόρυβος στο χώμα
Ψάχνει την περιπέτεια
Και είναι νέος ακόμα
Grutnik, άλλο μην κρύβεσαι
Σε έχει καταλάβει
GRUTNIK
Αυτός, είναι ο άγγελος
Που έφερε το βράδυ;
Στο δάσος υπήρχε ομορφιά
Τραγούδι, γέλια και ζωή
Τα πήρε, όλα αυτός
Από τη Sel’ Aween
Και τώρα, θέλει να τη δει
Αυτό είναι που μ’ αρέσει
Λες και κείνη ειν’ χαζή
Και θα τον πιστέψει
NOLDO
KURUNI
Το στόμα, μάθε να κρατάς κλειστό.
Ποτέ να μην το ανοίγεις
Πρώτα να μάθεις να ακούς
Κακό να αποφύγεις
Αυτά που τώρα εσύ εκφράζεις
Η καρδιά σου, τα πιστεύει
Όμως, δεν ήσουνα εκεί
Δεν ξέρεις τι συνέβη
LINWELIN
Σεβάσμια, άσε τον μικρό
Να πει την άποψη του
Αυτό που θέλει να ακουστεί
Που θάβει στην ψυχή του
Και μην του κάνεις κήρυγμα
Εσύ πριν από λίγο
Με λόγια σου με έσπρωχνες
Από εδώ να φύγω
Κανείς εκεί δεν ήτανε
Να ξέρει τι και πως
Μόνο εγώ και η Sel’ Aween,
Που ‘φυγε δυστυχώς
Πίσω εγώ γι’ αυτό γυρνώ
Γυρνώ για δύο λόγους
Πρώτος να δω τα μάτια της
Ν’ αγγίξω τη μορφή της
Δεύτερος, η ειδοποίηση,
Να σώσω τη ζωή της
Μαύρος τυφώνας ξεκινά,
Από τη χώρα του Βορρά
Του θανάτου και της θλίψης
Πλησιάζει μυρωδιά
Το φως του δάσους ψάχνει,
Που ‘χει η Sel’ Aween
Mori heru natul’ a ilfirin
GRUTNIK
Μαθεύτηκαν τα νέα,
Ναι, αυτό είναι σοβαρό
Νεκροί, μας πλησιάζουν
Και το σκότος το ψυχρό
Το άστρο που φυλάσσεται
Σ’ αυτό εδώ το δάσος
Θέλουν να αποκτήσουνε
Για άσχημο σκοπό
Χιλιάδες κατεβαίνουνε
Όλοι γεμάτοι θράσος
Και θα παραβιάσουνε
Ότι είναι ιερό
Τη Sel’ Aween τη θέλουνε
Θυσία για το σκοπό τους
Σώμα πίσω, αυτοί ζητούν
Και πνεύμα ισχυρό
Με σάρκα, οστά θα αντιταχθούν
Στο φως και στο θεό του
Αυτά είναι που τους κατέστρεψαν
Με ένα κατακλυσμό
NOLDO
KURUNI
Ο πανίσχυρος θεός του φωτός
Δε θα αφήσει
Να υποστεί το δάσος μας
Τέτοια καταστροφή
Ο Linwelin κατέφθασε
Για μας να πολεμήσει
Ικανός είναι να δώσει
Τη δική του τη ζωή
Η Sel’ Aween μονάχα
Δε θα το επιτρέψει
Ο έκπτωτος, ο άγγελος
Για κείνη να χαθεί
Γιατί μπορεί να έφυγε,
Αλλά θα επιστρέψει
Τον Linwelin στο δάσος της
Πάλι εάν τον δει
LINWELIN
Αυτές οι σκέψεις, γηραιά
Θα με αναπτερώσουν
Αυτά τα λόγια σου ήτανε
Για εμένανε ζεστά
Μακάρι να με αποδεχτεί
Μακάρι να της δώσουν
Τα χέρια μου, το είναι μου
Και πάλι τη χαρά
ΑΦΗΓΗΤΗΣ
Μ’ αυτές τις σκέψεις βάδιζαν
Οι τρεις, οι ταξιδιώτες
Δεύτερης μέρας, δειλινό
Πλέον, είχε φανεί
Ήρεμος, ο δρόμος τους
Με μιας φλογέρας νότες
Που ‘χε το Halfling, το μικρό
Στη δική του κατοχή
Στο κέντρο του δάσους θα ‘φταναν
Το επόμενο πρωί
Καλή θα ήταν μια στάση
Λίγο να ξαποστάσουν
Ο Linwelin όμως ήθελε
Τη Sel ‘Aween να δει
Και έτσι συνεχίσανε
Χωρίς χρόνο να χάσουν
Κι εκεί που προχωρούσανε
Με το φως να αδυνατίζει
Σκοτάδι πλέον στη θέση του
Το δάσος να γεμίζει
Η γηραιά η μάγισσα,
Άγγιξε το ραβδί της
Μια άσπρη λάμψη, απαλή
Τύλιξε την κορφή του
Και ξαφνικά αισθάνεται
Παγώνει η πνοή της
Ακούει όμως ο Linwelin
Τραβάει το σπαθί του
LINWELIN
Γνωστή η αύρα, η σκοτεινή
Που τώρα πλησιάζει
Κάπου την έχω αισθανθεί,
Όμως δε με τρομάζει
Να μην ανησυχείτε σύντροφοι
Εγώ είμαι μαζί σας
Ότι και αν εμφανιστεί
Και απειλήσει τη ζωή σας
ΑΦΗΓΗΤΗΣ
Ένα γέλιο ακούστηκε
Και τάραξε το δάσος
Οι σύντροφοι κοντοστάθηκαν
Ήρεμα περιμένουν
“Linwelin” είπε μια φωνή
“έχεις πολύ θράσος
αυτή τη φορά θα το τελειώσω
επιλογές άλλες δε μένουν”
LINWELIN
Ώστε εσύ είσαι ξανά
Ita ‘Istar του σκοταδιού
Θυμάμαι πολεμήσαμε
Στο όρος του Ranthu
ITA ‘ISTAR
Βλέπω, πως και τις ήττες σου
Καλά εσύ θυμάσαι
Εκεί ήταν που σου ‘φυγε
Η μορφονιά που τόσο αγαπάς και…
Μη νομίζεις, έκπτωτε,
Πίσω δε θα γυρίσει
Σ’ αυτήν πάνω εγώ έδρασα
Να μη σε υπολογίσει
Βλέπεις, με λένε πειρασμό
Και άδικο δεν έχουν
Σπαθί ας κρατούν και δόρατα
Μπροστά μου, δεν αντέχουν
Γιατί στ’ ανθρώπινο το νου,
Εγώ τα πάντα ελέγχω
Και στην καρδιά αν χρειαστεί
Έλεγχο πάλι θα έχω
LINWELIN
Τότε λοιπόν σε προκαλώ,
Σε μια μονομαχία
ITA ‘ISTAR
Και να δεχτώ εγώ γιατί;
Ποια θα ‘ναι η ουσία;
LINWELIN
Κάτι υπάρχει που να θες και συ
Θα γίνει συμφωνία
ITA ‘ISTAR
Έκπτωτε, είσαι άμυαλος,
Σε νάρκη, χειμερία
LINWELIN
Θέλω, να αφήσεις ήσυχη
Μόνο τη Sel’ Aween
Εμένα κάνε με ότι θες
Μα κείνη, καν’ την όπως πριν
ITA ‘ISTAR
Ηρέμησε, έκπτωτε άγγελε
Μου έδωσες ιδέα
Άγγελο να ‘χω δίπλα μου,
Είναι καλή παρέα
ΑΦΗΓΗΤΗΣ
Κίνησε τα χέρια του
Ο Ita ‘Istar του σκότους
Λόγια έψαλλε στον άνεμο
Που πέρναγε με κρότους
Όπως σε κείνον ακουμπά
Τα ρούχα του αγγίζει,
Κόκκινη λάμψη φαίνεται,
Τα μάτια του γεμίζει
Τα χέρια σήκωσε ψηλά
Δυνάμωσε ο αέρας
Και αμέσως βροντοφώναξε
ITA ‘ISTAR
Ας βγει το φως της μέρας!!
--ΤΕΛΟΣ 1ης ΠΡΑΞΗΣ--
ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ ELVEN ΛΕΞΕΩΝ & ΦΡΑΣΕΩΝ
Ita ‘Istar : illusionist
Mori heru natul’ a ilfirin
Dark Lord will become immortal
Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-07-2013 | |