Μοναχά σιωπή

Δημιουργός: giannis0911, X.Ι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα τραπέζι
εκεί στη μέση της κουζίνας
φιλοξενούσε τόσα χρόνια
τους κουρασμένους του αγκώνες
που κουβαλούσαν χαμένα όνειρα
και σβησμένες ελπίδες,
πιο σπάνια χαρές,
που δεν τις ένοιωθε
ελαφρές καθώς ήταν
κι ήταν φορές που
λυπόταν.

Ναι
λυπόταν εκείνο το τραπέζι
λες κι ήταν ο ίδιος
όταν σκεφτόταν
πως με τον ίδιο τρόπο
ήρθε κι απόθεσε η ζωή πάνω του
τους κουρασμένους της αγκώνες
στρογγυλοκάθισε
και κάθε μέρα ξαπόσταινε τα βάσανά της'
κι αυτός αγόγγυστα
έπρεπε να σηκώνει και να φορτώνει
ξανά και ξανά
το ίδιο φορτίο
στις κουρασμένες τους ράχες
μέχρι τη μέρα που και οι δύο
θα λύγιζαν
δίχως να έχουν ανταλλάξει
ποτέ τους κουβέντα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-08-2013