Κενό

Δημιουργός: gthepoetc, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με κουρνιασμένα όνειρα μιλάς για τιμωρία,
και σαν προσάναμα στιγμών με ρίχνεις στα γιατί.
Με την απόχη του μυαλού ψαρεύεις φαντασία,
και σε διάρκεια ωρών μιλώ για τ' επειδή.

Ερωτικό το τρέμουλο μα σύνηθες το βλέμμα,
συνάφι άβγαλτο, χλωμό με θέα ξαστεριά.
Με ένα μοιραίο πρόσχημα πως έρχεται το τέρμα,
σε ετοιμασίες στράφηκες ξανά στο πουθενά.

Με αναμνήσεις χόρτασες την δίψα συνουσίας,
και με διχόνοια μάσησες την πείνα του λυγμού.
Με απορία δάκρυσες φιλιά αθανασίας,
και με ατέλειωτο ποτό το πέρασμα καπνού.

Με την αγάπη τα 'βαλες φωνή απελπισίας,
βούτηξες φόνο ηδονής σε κόκκινο κρυφτό.
Συλλέγεις έρωτα δειλά λυγμένης προσδοκίας,
και σου γελώ αμέριμνος σαν σβήνεις στο κενό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2006