Πάτερ ημών

Δημιουργός: vas, Βασίλης Τασόπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

είχα ξεχάσει να σε ρωτήσω
για εκείνα
τα, νωχελικά κινούμενα,
σκοτάδια,
που φορές, κατά κύματα,
ακανόνιστα,
φούσκωναν πολύ, τόσο που σκάζοντας στα πόδια μου,
έφταναν σχεδόν ως τη μέση μου,
παγώνοντας απότομα,
τη μελλοντική ζεστή λάμψη μιας ομάδας βραχιολιών στο αριστερό μου πόδι,
και ύστερα υποχωρούσαν

είχα ξεχάσει να σε ρωτήσω
για εκείνα
τα, άσπρα μόνο στο περιθώριό τους,
μαύρα καρέ
που απότομα το ένα κάλυπτε το άλλο,
κατά διαρκή και απόλυτο τρόπο,
πάνω από σκηνές που δεν πρόλαβα να ερμηνεύσω,
έναν φο μπιζού κρεμαστό σταυρό στ' αυτί μου
κι ύστερα έφευγαν

κι ερχόσουν ξανά
και με άρπαζες απ' τη μέση
και μου μιλούσες στ' αυτί
και στη φράση σου ένα χυ ή ένα νω
έκανε τη γλώσσα σου
να αγγίζει πότε το σταυρό
πότε το δεξί μου αυτί,
κι ύστερα η παιδική μου
βραδινή προσευχή
«πάτερ ημών»
πριν αποχωρήσω

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2006