Τσιγγάνος να γινόμουν

Δημιουργός: αυγουστης, Αυγουστής Μαρούλης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φωτιές καλπάζουν στον αέρα
μέσ΄των τσιγγάνων το χωριό,
η νύχτα ζήλεψε τη μέρα,
ξυπνά και γίνεται θεριό.

Κορμιά λικνίζονται με χάρη
σ΄ένα χορό μεθυστικό,
να΄ταν ατέλειωτος μακάρι
στη λύπη θα΄ταν γιατρικό.

Να γεννιόμουνα τσιγγάνος
για να χόρευα εκεί πέρα,
να γινόμουνα τσιγγάνος
έστω και για μία μέρα.

Ματιές πληγώνουν τον αέρα
σκληρή τσιγγάνικη ζωή
απόκληρους τους λένε παραπέρα
και τους υψώνουν φυλακή.

Μ΄αυτοί δεν ξέρουν από πλούτη
χορεύουνε κάτω απ΄τ΄αστέρια,
όλη την ώρα σαν κι ετούτη
που δίνει τόπο στη μιζέρια.

Να γεννιόμουνα τσιγγάνος
λεύτερος να τριγυρνάω,
να γινόμουνα τσιγγάνος
κάθε μέρα να πονάω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2006