Η Θεούσα

Δημιουργός: ΒΥΡΩΝ

Σεκλετιάρικο ρεμπέτικο...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν την επρωτογνώρισα,
μού 'κανε την θεούσα,
μα ήτανε μαστόρισα
και πανταχού παρούσα.
Την είχα σαν εικόνισμα.
Της άναβα λαμπάδα,
μα γύρισε το νόμισμα
και μού 'γινε μαινάδα.

Μόλις την αφήνω λάσκα,
τη σεμνότυφη τη μάσκα,
την πετά και κάνει Πάσχα,
με ναυτάκια του Παλάσκα.



Την είχα Καρυάτιδα
να μου κρατά τη στέγη,
μα τώρα κάνει πράτιγα
ναυτόπαιδες ν' αρμέγει..
Νυχούδες και κομώτριες,
την πασπαλίζουν μ' άχνη
και όλο για αλλότριες
τρανές αρίδες ψάχνει.

Μόλις την αφήσω λάσκα,
την σεμνότυφη τη μάσκα,
την πετά και κάνει Πάσχα,
με ναυτάκια του Παλάσκα.



Την είχα σαν υπόδειγμα
σεμνότητος και ήθους,
μα τώρα θελ' υπόδημα
με πολυτίμους λίθους.
Μου ξημεροβραδιάζεται
στις χάι τις μοδίστρες
και μου συναγελάζεται
με τις αντροχωρίστρες !

Κι όταν την αφήνω λάσκα,
την σεμνότυφη τη μάσκα,
την πετά και κάνει Πάσχα,
με ναυτάκια του Παλάσκα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-08-2013