Νυχτερινοι Μονολογοι

Δημιουργός: esperia iris, Μάγδα Δούκα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η ώρα είναι προχωρημένη...
η νύχτα έχει απλωθεί για τα καλά και εγώ τη μετράω με το τρίτο πακέτο τσιγάρα.
Πιο πέρα, ένα φεγγάρι λειψό λαμπυρίζει και χαϊδεύει ασημιάζοντας μια θάλασσα ήρεμη, σχεδόν γαλήνια, που καταπίνει τον ήχο από τα δειλά κύματά της.
Τι θυμήθηκα...
Θυμήθηκα τότε που ήρθες!
έτσι... απρόσκλητα!
χωρίς να σε περιμένει κανείς και χωρίς κάτι να ψάχνω.
Δε χτύπησες καν την πόρτα, την άνοιξες και ήρθες!
Είχε μια γοητεία ομολογώ αυτός ο τσαμπουκάς.
Έκρυβε μια απελπισμένη κίνηση πάθους!
Δε λέω... ήταν ευχάριστη η παραμονή σου!
είχε και αγκαλιές...είχε και φιλιά,
είχε και λάγνα χαϊδέματα, είχε και βαθιά σκοτάδια.
είχε και σιωπές...
είχε και λόγια!
Λόγια ... λόγια...πολλά λόγια!
Δεν κατάλαβα πότε ακριβώς τελείωσε η επίσκεψή σου, ανάμεσα στις μεγάλες σιωπές ή στις πράξεις που παρέμειναν ακινησία.
Ξέρω μόνο ότι ήταν σύντομη!
Από όταν έφυγες, αλλάζω διαρκώς μάρκα τσιγάρων.
Δε σε ζητάω...
Ψάχνω συνεχώς νέους ανθρώπους και γυρεύω άλλες συμπεριφορές.
Τώρα προσπαθώ κάτι να βρω...
Το σκοτάδι αραιώνει και το φως εισβάλλει με την χαραυγή. Σε λίγο ξημερώνει, θα ψάξω για καινούργια μάρκα τσιγάρων πάλι.
Εσένα...θα σε συναντώ στην κάφτρα του τσιγάρου ξανά και ξανά.......

(Νυχτερινοί μονόλογοι- απόσπασμα)
Μάγδα Δούκα

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-08-2013