Ανάμεσα

Δημιουργός: kostas71, Μπαρμπαγιάννης Κωνσταντίνος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάτι με ξύπνησε εχθές μα δεν θυμάμαι
Αν ήταν φόβος ή ο θόρυβος στη γη
Τρεις το πρωί μισούμε όσα αγαπάμε
Μα δεν γνωρίζουμε ακόμα το γιατί...

Ζεστός καιρός τέλη Αυγούστου μεθυσμένος
Ψεύτης που έμαθε να ζει αληθινά
Ένας Θεός μονίμως άκρως θυμωμένος
Μια μουσική που ανάβει άστρα και κεριά...

Κοιτώ το δρόμο να μιλά με τις σκιές του
Ένα φανάρι ανάβει σβήνει βιαστικά
Ο ουρανός πενθεί τους κρύους εραστές του
Κι εγώ γυμνός σε μια ταράτσα μοναξιά...

Η πόλη άδεια κι ο αέρας φέρνει άμμο
Από πλανήτες που δεν έζησε κανείς
Όταν τελειώνει η ζωή δεν έχει άλλο
Το να ελπίζεις είναι κάτι που μπορείς...

Στρίβω τσιγάρο με την χούφτα μου κι ανάβω
Κάνω σινιάλα ξεφυσώντας τον καπνό
Ψάχνω να βρω μια αφορμή να αναβάλω
Όσα θα ζήσω τον υπόλοιπο καιρό...

Σκάει ο ήλιος μες τα μάτια μου και βλέπω
Αλλάζει ο κόσμος κάθε μέρα πιο πολύ
Λέω κι εγώ πως τάχα ξέρω και αντέχω
Μα στην ουσία όλοι μοιάζουμε νεκροί...

Κι αν με διαβάζεις και με νιώθεις μπερδεμένο
Είναι παράξενο μα εμένα μου αρκεί
Αυτό που πάντα θεωρούσαμε χαμένο
Κάποιες στιγμές μπορεί ανάμεσα να ζει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-08-2013