Μου χεις λείψει πολύ

Δημιουργός: Γεωργία, Γεωργία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι κτύποι της καρδιάς μου γίνονται
ένα με τους κτύπους του ρολογιού.
Ξαφνηκά νοιώθω τους κτύπους να γρηγορεύουν.
Μια θλίψη με είχε πιάσει.
Ένας φόβος άρχισε να κυριεύει την ψυχή μου.
ʼρχησα να κλαίω.
Μα γιατί?Ο λόγος ποιός ήταν?
Σε πέρνω τηλέφωνο.Το έχεις κλειστό.
Τι να'γινε?
ʼρχησα να φοβάμαι.
Πέρνω στο σπίτι δε το σηκώνει κανείς.
ΤΙ να'γινε?
Πήρα τ'αυτοκίνητο μου για να'ρθώ να σε
βρω.Βλέπω ασθενοφόρα κι αστυνομίες.
Καθώς πηγαίνω δυό μέτρα πιο κάτω βλέπω πολύ
κόσμο μαζεμένο γύρω απ'τα οχήματα.
Εγω κατατρομαγμένη κατεβαίνω
απ'τ'αυτοκίνητο.Μπαίνω στο συνοστισμό.
Φτάνω στο τραγικό μέρος.
Εσύ κάτω στο δρόμο.Τι να'ταν αυτό που
ήταν γύρω απ'το κεφάλι σου?
Ευχόμουν να μην ήταν αυτό που φοβόμουν
και να σουν καλά.Έρχομαι κοντά σου.
Τι να με περίμενε?
Μια έκπληξη τραγική.Μια εικόνα ειρωνική.
ʼρχησα να κλαίω και να φωνάζω.
Γιατί έφυγες τόσο νωρίς?
Στον τάφο σου χάραξα με μια πέτρα
"Σ'αγαπώ πολύ".
Είναι κάτι που αισθάνομαι πολύ έντονα.
Ειδικά αυτή τη στιγμή.
Δάκρυα με κυνηγάνε.Δε μπορώ.
Μου χεις λείψει πολύ...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-04-2004