Κάποτε

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κάποτε θα με γνωρίσεις στ’ αλήθεια.
Θα σου χαρίσω ένα άσπρο τριαντάφυλλο
που θα’ χω κλέψει απ’ την ουρά της μικρής άρκτου
Θα το βάλω στο χέρι σου
-μικρό φακό μέσα στη νύχτα των ανθρώπων-

Θα μπορώ να σου μιλάω
χωρίς τη χρησιμότητα των χειλιών μου κάποτε
κι ίσως μπορεί να με αγαπήσεις γι’ αυτό που είμαι.

Θα φορέσω ένα φόρεμα κόκκινο
θα’ ναι Άνοιξη προς Καλοκαίρι
η καρδιά μου θα είναι ο κήπος σου
τα λουλούδια που θα ανθίζουν
απόδειξη πως κάρπισαν τα διψασμένα συναισθήματά μας

Κάποτε θα γίνω εκείνο το όνειρο που θέλησες
θα βουτήξω σαν δύτης στον ύπνο σου
θα τραβήξω απ’ τον βυθό τους φόβους και τις κακές συγκυρίες
θα στολίσω το μέσα σου με χαρά και ευτυχία
με ζωή και με γέλιο απύθμενο

Θα σε σκεπάζω με τις λέξεις
θα σε ξυπνάω με τις πράξεις
θα ‘μαι σεντόνι να με γυρεύεις τα βράδια
και μαξιλάρι σου να βρίσκει λόγο ο πυρετός

Τα παιδιά μέσα απ’ τις σάκες τους θα βγάζουν χάρτες θησαυρών
όμοιους με εκείνους που κρατάνε οι πειρατές
σημειωμένους με χιλιάδες «χι»
και δε θα ξέρεις από πού να πρωτοξεκινήσεις
- προσφέρομαι από πάντα-

Θα’ ναι μια απ’ τις τόσες ζωές
που θα’ μαι δική σου

Τα σκαλάκια από το βλέμμα σου
θα φτάνουν ως και το δικό μου
θα μπορώ να σ’ αγαπάω κουρασμένη απ’ την τόση διαδρομή
γιατί πέρασαν αιώνες από τότε που τρέχω να σε φτάσω

Κάποτε θα πέσει πάνω μας μια βροχή μετεωρίτες
θα κάνω πηγάδι την ψυχή μου
για να αρμέξεις το φως

Ύστερα, στο τόσο βάθος θα χαθούμε και οι δύο
Μπορεί κάποτε να ξαναβρεθούμε
πιασμένοι απ΄ το χέρι

Θα σου πω για τον παράδεισο
θα μου πεις για τον θεό
και το φίδι θα το βρουν
σε μια γωνιά σκοτωμένο.

Α.Γ. - 05/09/2013

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-09-2013