Γλυκια Μου Αναμνηση

Δημιουργός: Τίτος Ζώης, Τίτος Ζώης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τυχαία γνωριστήκαμε στα ξωτικά τα μέρη,
η μοίρα εμάς έσμιξε; ποιος άραγε να ξέρει;!
Όταν σε είδα ένιωσα, κάτι να μ’ ηλεκτρίζει
να μου ταράζει την ψυχή, και να με συγκλονίζει,

Και... από τότε, βγαίναμε να πάμε όπου λάχει.
Ερημικά κι’ απόμερα, να..... είμαστε μονάχοι.
Μας άρεσε να βρίσκουμε κρυφή ακρογιαλιά,
Για να μπορούμε λεύτερα να είμαστε αγκαλιά.

Και πιλαλώντας φώναζες, «δεν μ’ έπιασες ακόμα;»
Και πως ολόγλυκο φιλί θα μου ‘δινες στο στόμα.
Σε κυνηγούσα, έτρεχα, γρήγορα να σε φτάσω,
εκείνο το γλυκό φιλί δεν ήθελα να χάσω.

Έκανες τάχα δεν μπορείς, πως έχεις λαχανιάσει,
στην άμμο χάμω ξάπλωνες τάχα να σου περάσει.
Κι’ όταν κοντά σου έφτανα, και σε γλυκοφιλούσα,
ένιωθα σαν να πέταγα, κι’ άστρα όλο μετρούσα.


Τίτος Ζώης

https://www.facebook.com/titoszois

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-09-2013