Ο κύριος Μόνος

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Την καλησπέρα μου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποιος να σε δένει με τον όρκο της σιωπής
και όσα δεν λες εκεί, στον κόρφο σου, φωλιάζουν;
Κι όπως βραχνά γελάς στην άκρη της γραμμής,
ταξίδια ακάμωτα από χρόνια σε δικάζουν...

Δεν ξέρω εγώ τι να σου πω, δεν σε γνωρίζω,
μόνο σαν κλέφτης την ανάσα σου ορίζω..

Λες πως οι δρόμοι δεν σε πάνε πουθενά,
κι όμως ξοδεύεις στη φυγή τα βήματά σου...
Γύρισε απόψε, που η νύχτα δεν περνά,
έχεις ξεχάσει την καρδιά και τα κλειδιά σου...

Δεν είμαι εγώ προορισμός, δεν είμαι χρόνος,
είμαι παγκάκι που αναπαύεται ο πόνος...

Μέσα στην πόλη, τα αυτοκίνητα γλιστρούν
ένα καπέλο δραπετεύει στον αέρα,
περιγελά όσους δεν ξέρουν να πετούν,
και το ρολόι του σταθμού ηχεί πιο πέρα.

Χτυπά η φλέβα στο λαιμό σου και φοβάσαι
όσα ξεχνάς, μα πιο πολύ όσα θυμάσαι…

Βροχή μυρίζει τούτη η νέα εποχή,
από τους ώμους σου τη σκόνη να ξεπλύνει.
Ο κύριος Μόνος θα μπορούσε νά 'ναι εσύ,
ένας καθρέφτης της βροχής, που όλα τα σβήνει...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-09-2013