Το πρόωρο αντίο

Δημιουργός: G.LEOU, Γιώργος Λ.

Μην είστε αυστηροί μαζί μου.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το πρόωρο αντίο στα γενέθλια σου.
Με έφερε αντιμέτωπο μόνο μου μπροστά σου.
Βγήκαμε έξω για να μιλήσουμε μόνοι.
Περασμένη η ώρα, άδειοι οι δρόμοι.
Έχει απλωθεί παντού ησυχία.
Ακούγεται μόνο σιγανά η μουσική απ' του μαγαζιού τα ηχεία.
Σε κοιτάω στα μάτια, σε κρατώ απ' το χέρι.
Νοιώθω πως έρχεται ξανά καλοκαίρι.
Αισθάνομαι την καρδιά μου να καίει.
Μα για πρώτη φορά ξέρω τι φταίει.
Είμαστε ακόμα και οι δυο χαμένοι.
Μέχρι πριν λίγο νοιώθαμε ξένοι.
Το κεφάλι σκύβεις, σε βλέπω δακρύζεις.
“Δε θέλω να φύγεις” ακούω να λες.
Την μοίρα την δικιά μας εσύ ορίζεις.
Σε παρακαλώ ψυχή μου σταμάτα να κλαις.
Θα μείνω αν θέλεις για πάντα κοντά σου.
Μου αρκεί να είμαι το στήριγμά σου.
Ανατέλλει ο ήλιος, η νύχτα τελειώνει.
Μα δε φοβάμαι μη μείνουμε μόνοι.
Φοβάμαι μόνο μη φύγεις και σε χάσω.
Και δεν μπορέσω να σε ξεχάσω.
Η έξοδος τελείωσε, σε γύρισα στο σπίτι.
Θεέ μου έλαμπες σαν την θεά Αφροδίτη.
Σε καληνύχτισα νωχελικά,
σου έδωσα και τις ευχές μου.
Σαν τις διάβασες με κοίταξες γλυκά
και μου είπες: “Αυτές είναι όλες οι προσευχές μου”.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-09-2013