Μια αγκαλιά χαμένη

Δημιουργός: Dimitri Favvas

Καλημέρα. Κάτι από το χρονοντούλαπο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Ήθελα να 'μουν ναυτικός, αυτό έχω σπουδάσει
μα μπέρδεψα τους δρόμους μου και κει που είμαι τώρα
φαίνεται πως τη θάλασσα για πάντα έχω χάσει
και κυνηγάω χίμαιρες σε κάθε μία χώρα.

Τις χίμαιρες που κυνηγώ νομίζω πως τις πιάνω
μα με τα χέρια αδειανά είμαι την άλλη μέρα
κι όταν αυτό που κυνηγώ συμβαίνει να το χάνω
αντί να στενοχωρηθώ στοχεύω στον αέρα

και προχωρώ προς το κενό κι όπου ο δρόμος βγάλει
κι ότι στο δρόμο μου βρεθεί θέλω να δοκιμάσω
κι όταν τη γεύση βαρεθώ θα ξεκινήσω πάλι
μα τις στιγμές που έζησα δεν θέλω να ξεχάσω

και το χαρμάνι των καιρών του πόθου και της γεύσης
κυκλοφορεί στο αίμα μου μα πάντα κάτι λείπει
που με τους τρόπους των πολλών καμιά δεν έχει σχέση
κι εδώ δεν βλέπω να χωρά καμία μέση λύση.

Αυτά της είπα και αυτή με κοίταξε θλιμμένα
-είσαι πολύ ειλικρινής είπε και μου αρέσεις
μα δεν μπορώ με τίποτα να ταυτιστώ με σένα,
εγώ ζητάω σταθερές και μόνιμες τις σχέσεις

εγώ ζητώ τη σιγουριά, πορεία χαραγμένη
αγάπη κι ανταπόκριση, να δίνω και να παίρνω
στις δύσκολες και στις καλές στιγμές μας ενωμένοι
και να γνωρίζω από πριν τον δρόμο που διαβαίνω-

θά θελα κείνη τη στιγμή παλάτια να της τάξω
να την αρπάξω αγκαλιά, πάνω μου να τη σφίξω
μα κάτι μέσα μου βαθιά μου είπε είναι λάθος
κι αυτό που σήμερα ποθώ αύριο θα το αφήσω

το δρόμο που ακολουθώ συνέχισα μονάχος
όμως ετούτη τη φορά η σκέψη επιμένει
και διαρκώς στριφογυρνά στης θύμησης το βάθος,
μία ολόκληρη ζωή, μια αγκαλιά χαμένη.[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-09-2013