Ο λογαριασμός

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

http://youtu.be/TJUJAVeNAbI

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τον είδαν...
Στων καραβιών τ' απόνερα τους δρόμους του γυρεύει
μα η κάθε αναχώρηση πάντα εκεί τον βρίσκει
με μια βαλίτσα από χαρτί και με χαρτιά στις τσέπες,
να ντρέπεται που δείλιασε, να χάνεται στο ουίσκι,
και το όμορφό του πρόσωπο παγώνει και αγριεύει.

Μονάχα...
Οι πόρνες τον γνωρίζουνε και λίγο τον φοβούνται
καθώς ποτέ δεν ζήτησε ούτε φιλί ούτε χάδι,
και λένε "κρίμα... τ' όνειρο σαν δεν το ζεις σαπίζει"
μα εκείνος μένει ακίνητος, ζυγίζει το σκοτάδι
και τα σβησμένα μάτια του ποιος ξέρει τι θυμούνται...

Λες και ο άνεμος που ηχεί
του κλέβει κάθε αντοχή
Και σαν χορτάσει μαρασμό
ζητάει το λογαριασμό...

Μα ξάφνου...
Μια νύχτα, που άστρα έσπερνε στου ουρανού τον θόλο,
το μόνο που του απόμεινε ήταν το όνομά του...
πέταξε αυτός στην θάλασσα όλα τα υπάρχοντά του:
τη χάρτινη βαλίτσα του, των φόβων του τον μπόγο
και μια φωτογραφία που είχε πάνω στην καρδιά του.

Και τότε...
Για όσα χρόνια έζησε στου σκοταδιου τη δίνη
έκαμε το λογαριασμό και βγήκε χρεωμένος
(μια προδοσία, ένα φιλί, πόσες ζωές ν' αξίζει;),
στο ζύγι της επιλογής της ύστατης ριγμένος,
θυμήθηκε πως τ' όνειρο έχει βαριά ευθύνη...

Κι ευθύνη έχει το κορμί,
να βρει στον πόνο μια αφορμή
να δραπετεύσει απ' τη θηλιά
της μοναξιάς, με μια αγκαλιά...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-09-2013